پریدوتیت­های سرپانتینی شده دنباله گوشته­ای افیولیت شمال نایین (باختر ایران مرکزی) تحت تاثیر آبگون­های حاوی CO₂ و SiO₂ در شرایط دما و pH متفاوت به مجموعه کربناتی – سیلیسی تحت عنوان لیستونیت تبدیل شده­اند. بر اساس فراوانی کانی­های کربناتی (دولومیت, منیزیت, آنکریت, کلسیت) و سیلیس سه نوع لیستونیت کربناتی, کربناتی _ سیلیسی و سیلیسی حاصل شده­اند. به طور کلی کانی کربناتی غالب در لیستونیت­ها، منیزیت, دولومیت, دولومیت آهن­دار و آنکریت بوده و کلسیت و کربنات­های دیگر در مقادیر کم­تر حضور دارند. فازهای سیلیس (شامل کوارتز, کلسدونی و چرت) همراه با مقادیر نادر کروم اسپینل, کلریت, هماتیت, گوتیت, اکتینولیت و پیریت نیز در لیستونیت­ها حضور دارند. زمینه سیلیسی در لیستونیت سیلیسی حاوی مقادیر بالایی جیوه, نقره و آرسنیک است که نشان می­دهد که این عناصر به صورت مجموعه­های آرسنیدی در گرمابی­های حاوی SiO₂ حمل شده­اند.