منطقهی مورد بررسی در بخش جنوبی مجموعهی پلوتونیک قروه قرار دارد. بررسی شواهد بافتی و شیمی کانیها در سنگ گرانیتوئیدی میزبان با ترکیب گرانودیوریت، گرانیت، مونزونیت کوارتزدار و برونبومهای ریزدانه مافیک (MME) درون آن، با ترکیب کوارتزدیوریت تا ملادیوریت مورد توجه این مقاله است. بررسیهای دقیق میکروسکوپی و دادههای تجزیه ریزپردازش الکترونی بر ناتعادلیهای بافتی و ترکیبی (حضور پلاژیوکلازهای سلولی شکل پر از ادخال، ناحیهبندی و انحلال بلوری، آپاتیت سوزنی، فلدسپارهایی با رورشدی و آمفیبولهای زونی) در سنگ میزبان و برونبومها دلالت دارد. به سبب همخوانی شواهد بافتی وکانیشناسی، نظریه البرگ را در این خصوص میپذیریم که گلبولهایی از ماگمای مافیک و سنگ میزبان گرانیتوئیدی با یکدیگر آمیخته شده و فرایند موثر در تشکیل برونبومها حداقل یک اختلاط ساده مکانیکی (آمیختگی)، حاصل از ضربانهای ماگمای مافیک در یک مخزن ماگمایی فلسیک، بوده است. این واقعیت با شرایط ژئوشیمیایی و محیط زمینساختی استقرار این مجموعه در پهنهی سنندج- سیرجان به عنوان یک زون بجامانده از یک رژیم فرورانش همخوانی دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |