منطقه­ی مورد بررسی در استان خراسان جنوبی در 130 کیلومتری شمال­غربی نهبندان واقع شده است و بخشی از چهارگوش چاه­وک (دهسلم) است. از نظر سنگ­شناسی، شامل داسیت، ریوداسیت، آندزیت، ریولیت، توف و لیتیک ­توف با سن ائوسن شناسایی شد. از نظر کانی­شناسی سنگ­های یاد شده دارای پلاژیوکلاز، کوارتز، پیروکسن، آمفیبول، بیوتیت و فلدسپات قلیایی هستند. پلاژیوکلاز­ها دارای ساخت منطقه­ای و آمفیبول­ها دارای حاشیه­ی سوخته اند که این پدیده نشانه دمای زیاد ماگمای سازنده­ی آنها است. بر اساس رده­بندی شیمیایی، سنگ­های مورد بررسی از آندزیت، تراکی ­آندزیت، آندزیت­بازالت، ریولیت، داسیت و ریوداسیت تشکیل شده­اند. بر اساس نمودارهای سنگ­شناسی، سری ماگمایی سنگ­های مورد بررسی دارای ماهیت آهکی- قلیایی پرپتاسیم است، نیز با استفاده از نمودارهای جداکننده­ی محیط زمین ساختی، سنگ­های آتشفشانی مورد نظر در نواحی فرورانشی قرار گرفته­اند. بیهنجاری منفی عناصر P ،Nb و Ti و بیهنجاری مثبت Pb وK در این سنگ­ها نشان دهنده­ی تشابه سرشتی­های شیمیایی این سنگ­ها با ماگماتیسم قوس­های آتشفشانی است.