سنگ های آذرین بنیان سد کرج بیشتر از گابرو، دیوریت و مونزودیوریت - مونزونیت
تشکیل شدهاند که به صورت موضعی به وسیله دایکهای تأخیری قطع شده اند. حاشیه های
بالایی و پائینی این مجموعه دارای بافت پرفیری )حاشیه انجماد سریع( با ترکیب گابرویی بوده
که از پائین به بالا به تدریج به گابرو همسان دانه، دیوریت و سپس مونزودیوریت- مونزونیت
تغییر می یابد. نتایج تجزیه شیمیایی الکترون میکروپروب پلاژیوکلازها و پیروکسن های انواع
مختلف سنگ های مورد مطالعه از حاشیه پائینی به سمت بالا نشان دهنده یک فرایند تفریقی
است، به طوری که نمونه های حاشیه انجماد سریع که نشان دهنده ترکیب اصلی ماگمای اولیه
در پلاژیوکلازها( حدواسط نمونه های مونزونیتی و ( %An در پیروکسنها( و ( Mg است دارای
پیروکسن نمونه های حاشیه انجماد سریع حاشیه بالایی Mg گابرویی هستند. به علاوه افزایش
نسبت به حاشیه پائینی مؤید تفریقی است به صورت انتشار گرانشی. همچنین با پیشروی
و عناصر ،MgO, CaO, FeO ,Al2O و عناصر ناسازگار افزایش، و 3 ،K2O ,Na2O ، تفریق
LogZr- و LogLa-LogNi سازگار کاهش یافته و نمونه های مورد مطالعه در نمودارهای
در یک خط نسبتاً مستقیم و تقریباً افقی که نشانه فرایند تفریق است قرار می گیرند.