نهشته بوکسیت آغاجری در 15 کیلومتری جنوب شاهین­دژ، استان آذربایجان­غربی واقع شده است. این نهشته به صورت عدسیهای چینه­سان در مرز بین سازندهای کربناتی روته و الیکا گسترش یافته است. فرایندهای بوکسیتی شدن منجر به تشکیل کانیهای بوهمیت، دیاسپور، کائولینیت، پیروفیلیت، ایلیت، هماتیت، گوتیت، آناتاز، روتیل، و کوارتز در این نهشته شده­اند. ساز و کار­های­ آهن­زایی و آهن­زدایی، دو فاکتور مهم توزیع عناصر در این نهشته هستند. سنگهای آذرین مافیک پروتولیت نهشته احتمالی می­باشند. یافته­های بدست آمده نشان می­دهند که عناصر Al، Ti، Fe، Zr، Hf، REE، و Nb از افقهای بالایی به بخش­های پایینی سیستم بازمانده با کمپلکس­های آلی طی فرایندهای کائولینیتی شدن منتقل شده­اند. سنگهای بستر کربناتی نقش دوگانه­ای در توزیع عناصر در این نهشته ایفا کرده­اند. این سنگها با خنثی سازی آبگونهای هوازده اسیدی، موجب افزایش ته­نشستی اکسیدها و هیدروکسیدهای آهن شده که به نوبه خود بواسطه جذب سطحی­، باعث تمرکز قابل ملاحظه Cr، Co و LREE در بخشهای پایینی افق بوکسیتی شده­اند. از طرف دیگر کربناتها با تشکیل کمپلکسهای یونی پایدار با HREE باعث زهکشی این عناصر از سیستم بازماندی شده­اند.