ذخیره مس- طلای استرقان در 50 کیلومتری شمال تبریز، جنوب شرقی خاروانا در استان آذربایجان شرقی، قرار گرفته است. مهم­ترین واحد­های سنگ شناختی منطقه توده­های نفوذی به فرم استوک (الیگومیوسن) و توالی سنگ­های فلیش گونه مرکب از سنگ آهک، ماسه سنگ آهکی و مارن (­پالئوسن- ائوسن) هستند. ترکیب پلاژیوکلاز­ها از الیگوکلاز تا آندزین متغیر بوده و پتاسیم فلدسپار­ها بیشتر ارتوز هستند. آمفیبول­ها بیشتر از نوع کلسیک بوده و ترکیب شیمیایی آن­ها در گستره­ی مگنزیوهستینگزیت تا ادنیت قرار می­گیرد. این توده ازگرانیت­های نوع I، پر آلومینوس و به گروه آهکی قلیایی با پتاسیم بالا و شوشونیتی که به قوس­های آتشفشانی
پسابرخوردی وابسته­اند. غنی شدگی در عناصر La، Nd، Rb، U، Pb، Zr، Cs و P و تهی شدگی در عناصر Nb، Ta، Pr و Ce مشاهده می­شود، و LREE نسبت به HREE غنی­شدگی نشان می­دهند. بررسی­های ریزپردازش الکترونی کانه­ها، حضور طلای طبیعی همراه با کانی­های سولفیدی (استیبنیت و تتراهدریت) و رگچه­های کوارتزی را ثابت می­کنند. بیشترین محتوای طلا در شبکه، سولفوسالت­ها و کانه­های سولفیدی با دمای پایین نظیر استیبنیت است. حضور مقادیر بالای عناصر ردیاب طلا نظیر Sb Hg، Bi و As در کانه­های منطقه­ی مورد بررسی، با هاله­های ژئوشیمیایی این عناصر همخوانی دارد که نشان دهنده­ی تشکیل این کانه­ها در دمای پائین است.