سنگ‌های گرانیتوئیدی بخش میانی نوار سنندج- سیرجان واقع در استان لرستان، در  ژوراسیک میانی و در محیط قوس قاره­ای تشکیل شده‌اند. در مجاورت آن­ها سنگ‌های الترامافیک با کانی­های الیوین، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن و آمفیبول رخنمون دارند. الیوین‌ها در مقاطع میکروسکوپی گرد شده­اند و دارای خلیج خردگی هستند. این بیانگر آنست که الیوین­ها به درجات مختلف دستخوش هضم ماگمایی شده‌اند. آنالیزهای ریزپردازش الکترونی و محاسبه­ی ترکیب شیمیایی گدازه در تعادل با هر یک از کانی‌ها نشان می‌دهد که با پیشرفت تبلور، Mg# ماگما به­صورت خطی سیر صعودی دارد. این روند علاوه بر اینکه خاستگاه ماگمایی الیوین‌ها را تایید می­کند، بیانگر افزایش Mg# ماگما حین تبلوربخشی است که کاملا غیرعادی است. برای توجیه افزایش Mg# ماگما، دو احتمال بررسی شده اند. 1- بالا بودن گریزندگی اکسیژن و تبلور زود هنگام اکسیدهای آهن؛ 2- هضم الیوین حین تبلوربخشی. با توجه به مدلسازی­های شیمیایی انجام شده و روند افزایشی Ni حین تبلوربخشی. می­توان هضم الیوین در حین تبلوربخشی را عامل افزایش #Mg و Ni ماگما در نظر گرفت