سنگهای گرانیتوئیدی بخش میانی نوار سنندج- سیرجان واقع در استان لرستان، در ژوراسیک میانی و در محیط قوس قارهای تشکیل شدهاند. در مجاورت آنها سنگهای الترامافیک با کانیهای الیوین، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن و آمفیبول رخنمون دارند. الیوینها در مقاطع میکروسکوپی گرد شدهاند و دارای خلیج خردگی هستند. این بیانگر آنست که الیوینها به درجات مختلف دستخوش هضم ماگمایی شدهاند. آنالیزهای ریزپردازش الکترونی و محاسبهی ترکیب شیمیایی گدازه در تعادل با هر یک از کانیها نشان میدهد که با پیشرفت تبلور، Mg# ماگما بهصورت خطی سیر صعودی دارد. این روند علاوه بر اینکه خاستگاه ماگمایی الیوینها را تایید میکند، بیانگر افزایش Mg# ماگما حین تبلوربخشی است که کاملا غیرعادی است. برای توجیه افزایش Mg# ماگما، دو احتمال بررسی شده اند. 1- بالا بودن گریزندگی اکسیژن و تبلور زود هنگام اکسیدهای آهن؛ 2- هضم الیوین حین تبلوربخشی. با توجه به مدلسازیهای شیمیایی انجام شده و روند افزایشی Ni حین تبلوربخشی. میتوان هضم الیوین در حین تبلوربخشی را عامل افزایش #Mg و Ni ماگما در نظر گرفت
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |