دوره 25، شماره 3 - ( 6-1396 )
جلد 25 شماره 3 صفحات 618-609 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sudi Ajirlu M, Hajialioghli R, Moazzen M. Mineral chemistry and Tectonic setting of diabasic dykes of Kamyaran ophiolite complex, Western Iran. www.ijcm.ir 2017; 25 (3) :609-618
URL: http://ijcm.ir/article-1-958-fa.html
URL: http://ijcm.ir/article-1-958-fa.html
سودی اجیرلو مجید، حاجی علی‌اوغلی رباب، موذن محسن. شیمی کانیایی و جایگاه زمین‌ساختی دایکهای دیابازی مجموعه افیولیتی کامیاران،
غرب ایران
. مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران. 1396; 25 (3) :609-618
1- دانشگاه تبریز
چکیده: (4066 مشاهده)
مجموعه افیولیتی کامیاران بهعنوان بخشی از افیولیت کرمانشاه، در امتداد زاگرس و زمین درز نئوتتیس، در غرب ایران واقع شده است. مجموعه افیولیتی کامیاران شامل هارزبورژیتهای سرپانتینی شده، گابروهای همگن و لایهای، دایکهای دیابازی و بازالتهای بالشی است. سنگهای دیابازی دچار دگرگونی در حد رخساره شیست سبز بالایی شدهاند. بر اساس شیمی کانیایی در سنگهای دیابازی، ترکیب پلاژیوکلازها آندزین و ترکیب کلینوپیروکسن، دیوپسیدی است. در این کلینوپیروکسنها جایگاه چاروجهی به طور کامل با Si و به طور جزئی با Al (AlIV) پر شده است. گریزندگی اکسیژن نیز در حین تبلور کلینوپیروکسنهای دایکهای دیابازی بالا بوده است که احتمالا نشاندهنده تاثیر سیالات فرورانش بر دایکهای دیابازی مجموعه افیولیتی کامیاران است. کانیهای کلینوپیروکسن در شرایط فشار زیر 5 کیلوبار و حضور حدود 10 درصد آب تبلور یافتهاند. این کلینوپیروکسنها ویژگی IAT دارند که احتمالاً مربوط به محیط فرافرورانشی است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
