بازالت­های جواهر دشت تنوع ترکیبی بین اولیوین بازالت­ها تا آندزیت­های بازالتی کوارتزدار نشان می­دهند. بنابر بررسی­های سنگ­شناختی تفریق کانی­های کلینوپیروکسن و اولیوین عامل اصلی تنوع سنگ­شناسی بازالت­های منطقه است. خوردگی خلیجی و حاشیه­های دندانه­دار و ناهم رنگ بودن حاشیه فنوکریست­های کلینوپیروکسن با دانه­های پیروکسن خمیره، بیانگر یک حالت عدم تعادل و از شواهد سنگ­شناختی آلایش پوسته­ای این بازالت­هاست. همبستگی­های مثبت CaO و CaO/Al₂O₃ و Cr با Mg^# و CaO/Al₂O₃ با Sc و همبستگی منفی Al₂O₃ با Mg^# از شاخصه­های ژئوشیمیایی تفریق کلینوپیروکسن و اولیوین در سیرتکامل ماگمایی سنگ­های منطقه است. نسبت­های بالای Ba/Zr ، Pb/Nd و نسبت پایین Ce/Pb و همبستگی مثبت SiO_­2 و Rb با ⁸⁷Sr/⁸⁶Sr و همبستگی منفی ایزوتوپ­های Nd-Sr، حکایت از آلایش این بازالت­ها باپوسته قاره­ای دارد .