توده نفوذی کلیبر به وسعت km² 750 در شمال آذربایجان خاوری، در شمال باختری ایران واقع شده است. این توده بخشی از نوار ماگمایی البرز باختری-آذربایجان است که در ارتباط با فاز زمین­ساختی پیرنه از زمان ائوسن فوقانی تا الیگو-میوسن در پوسته قاره­ای آذربایجان نفوذ کرده است. سنگ­های تشکیل دهنده باتولیت کلیبر شامل مجموعه­ای از نفلین سینیت، سینیت، نفلین دیوریت و به طور پراکنده دیوریت و میکروگرانیت است. کانی­های اصلی نفلین سینیت­ها شامل ارتوکلاز، پلاژیوکلاز، آمفیبول، بیوتیت و نفلین است. کلینوپیروکسن، پلاژیوکلاز، آمفیبول و نفلین کانی­های تشکیل دهنده نفلین دیوریت­ها هستند. گارنت تیتانیوم­دار کانی فرعی مهم در پاراژنز نفلین سینیت­ها و نفلین دیوریت­های مورد بررسی است. مقدار TiO₂ در ترکیب گارنت­های تیتانیوم­دار تجزیه شده در نفلین سینیت در حدود  wt%5- wt%5_/1 است. ترکیب اعضای نهایی کانی­ها به صورت  _{mole% 1/0} Uva  _{mole% 33- 21} Grs _{mole% 78- 67} Adr است. گارنت در نفلین سینیت به صورت بلورهای مجزا، شکل­دار تا نیمه شکل­دار و به رنگ قهوه­ای سرخ تا قهوه­ای تیره است که از لحاظ ویژگی­های کانی­شناسی متفاوت از گارنت بی­شکل، اسکلتی، ریز دانه با رنگ قهوه­ای روشن در نفلین دیوریت است. بررسی ترکیب شیمیایی، روابط بافتی و ویژگی­های کانی­شناسی نشان داد که گارنت تیتانیوم­دار در نفلین سینیت­های کلیبر خاستگاه ماگمایی داشته، در صورتی که تشکیل گارنت دگرنهاد محدود به سنگ­های نفلین دیوریت است.