مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

آمفیبولیت­های شمال شرق درود به سن تریاس فوقانی که جزئی از منطقه­ی سنندج- سیرجان محسوب می­شوند با میکاشیست، مرمر و متادولومیت همراهند. این سنگ­ها به رنگ سبز تیره و حاوی کانی­های هورنبلند، پلاژیوکلاز، آکتینولیت، ترمولیت و اپیدوت هستند که کانی­های تیره و روشن به صورت جدا از هم در آنها دیده می­شوند. بر اساس آنالیزهای ژئوشیمیایی سنگ کل، این سنگ­ها شبه­قلیایی، دارای روند تولئیتی و خاستگاه بازالتی هستند. آمفیبولیت­های منطقه از نوع ارتوآمفیبولیت هستند. بر اساس نمودارهای تمایز محیط زمین­ساختی، پروتولیت سنگ­های آمفیبولیتی منطقه در شرایط پوسته­ی اقیانوسی و در محیط تکتونوماگمایی درون ورقه­ای شکل گرفته است. در این آمفیبولیت­ها، آمفیبول­ها کلسیک و از نوع ترمولیت- اکتینولیت، منیزیوهورنبلند و پارگازیت و پلاژیوکلازها در گستره­ی آندزین- اولیگوکلاز تا لابرادوریت دیده می­شوند. برآورد دما و فشار تبلور کانی­های پلاژیوکلاز و آمفیبول براساس کاربرد روابط دما-فشارسنجی با استفاده از زوج کانی­های هم­زیست هورنبلند­-­پلاژیوکلاز گستره­ی دمایی بین ۵۸۸ تا ۸۱۹ با میانگین ۷۰۴ درجه­ی سانتی گراد و فشار ۲ تا ۶ کیلوبار برای این کانی­ها مشخص می­کند.