آمفیبولیت­ها یکی از سنگ­های مهم موجود در افیولیت پشت بادام است و حاصل دگرگونی بازالت­های این افیولیت­اند. بررسی­های سنگ نگاری و شیمی کانی­ها نشان می­دهد که دو نوع آمفیبولیت در افیولیت پشت بادام وجود دارند: (1) آمفیبولیت­های با پلاژیوکلاز حد واسط که شامل پاراژنز کانی­های آمفیبول + پلاژیوکلاز، آمفیبول + پلاژیوکلاز ± کوارتز، پلاژیوکلاز + آمفیبول + اسفن، پلاژیوکلاز + آمفیبول+ ایلمنیت، آمفیبول + ایلمنیت + اسفن هستند و (2) آمفیبولیت­های با پلاژیوکلاز غنی از آنورتیت که از پاراژنز کانی­های آمفیبول + پلاژیوکلاز ، آمفیبول + پلاژیوکلاز ± گارنت، آمفیبول + پلاژیوکلاز ± کوارتز، آمفیبول + ایلمنیت، تشکیل شده­اند. فشارسنجی آمفیبول و دما- فشارسنجی آمفیبول - پلاژیوکلاز در آمفیبولیت­های نوع اول فشار 16_/6 تا 79_/7 کیلوبار و دمای 7_/649 تا 3_/738 درجه­ی سانتی گراد (رخساره آمفیبولیت) و در آمفیبولیت­های نوع دوم فشار 47_/4 تا 31_/9 کیلوبار و دمای 9_/929 تا 1566 درجه سانتی­گراد (رخساره گرانولیت و بالاتر) را نشان می­دهد. دمای بالا در آمفیبولیت­های با پلاژیوکلاز غنی از آنورتیت (دمای ذوب سنگ) به دلیل پرهنیتی شدن پلاژیوکلازها (M1) قبل از دگرگونی در رخساره­ی آمفیبولیت (M2) و تشکیل پلاژیوکلازهایی با آنورتیت فراوان است. وجود کانی­های پرهنیت، کلریت، سریسیت، اپیدوت و لوکوکسن نشان از دگرگونی برگشتی در حد رخساره شیست سبز (M3) پس از دگرگونی در رخساره­ی آمفیبولیت دارد. با توجه به سن احتمالی تشکیل این افیولیت در پالئوزوییک بالایی آمفیبولیت­ها حداقل دستخوش سه رویداد دگرگونی  M1(سیمرین پیشین)، M2 (سیمرین میانی) وM3 (سیمرین پسین) را در مزوزوییک شده­اند.