منطقه‌ی مورد مطالعه، در جنوب‌شرق زون سنندج – سیرجان، 31 کیلومتری جنوب‌غرب شهرستان شهربابک و در شمال‏ باتولیت گرانودیوریت‏ شهرستان شهر‏بابک قرار دارد. در این منطقه، توده‌‎ها‏ی منفرد گابرویی رخنمون دارند که در 173 میلیون سال پیش، موجب تکامل قسمت جنوب‌شرق زون سنندج – سیرجان شد. نمونه‌های این منطقه، شامل دونیت، الیوین‌گابرو، هورنبلندگابرو، تروکتولیت و گرانودیوریت می‌باشند. در این نمونه‌ها، رگه‌های آنورتوزیتی وجود دارد که بر اثر فرایند تفریق (خصوصا مواد فرار)، تزریق‌شدن ماگماهای جدید و جریان‌یافتن است. در بررسی‌های به‌دست‌آمده از شیمی کانی‌ها، پلاژیوکلازها، ترکیبی از نوع آندزین تا لابرادوریت و فلدسپارهای آلکالن، ترکیبی از نوع ارتوکلاز دارند. پیروکسن‌ها، در محدوده‌ی کلینوپیروکسن (دیوپسید) و الیوین‌ها، در گستره‌ی کریزولیت قرار دارند.