گدازه‌های بالشی، یکی از واحد‌های سنگی مهم افیولیت نایین را تشکیل می­دهند. کانی‌های تشکیل دهنده گدازه‌های بالشی افیولیت نائین عبارتند از الیوین کلریتی شده، پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن (اوژیت)، اسپینل کروم‌دار، مگنتیت، آمفیبول، کلریت، پومپلئیت، اپیدوت، پرهنیت، و کلسیت. نتایج آنالیز شیمیایی سنگ کل این واحدها و نیز بررسی ترکیب کلینوپیروکسنها و اسپینل‌های کروم‌دار موجود در گدازه‌های بالشی، حاکی از شباهت این سنگها به بازالتهای پشته‌های میان اقیانوسی است. این گدازه­ها با ترکیب بازالت تا آندزیت، از ذوب بخشی با دمای بالای یک لرزولیت تهی شده گوشته شکل گرفته­اند. بررسی‌های صحرایی و سنگ­شناختی، مطالعه شیمی‌‌کانی‌ها و ژئوشیمی‌‌سنگ کل، نشان از تبدیل این سنگها به اسپیلیت در اثر دگرگونی کف اقیانوس دارد. دماسنجی کلینوپیروکسنها نشان می‌دهد که این کانی‌ها در دمایی در حدود 1058 تا 1170 درجه سانتیگراد تشکیل شده­اند.