زمین­شناسی منطقه طلا – قلع هیرد شامل سنگهای رسوبی مزوزوئیک و پالئوسن و سنگهای آتشفشانی ائوسن است. توده­های گرانیتوئیدی اسیدی- حدواسط با سن الیگو- میوسن در این مجموعه نفوذ کرده­اند. براساس بررسیهای سنگ­شناسی و پتروفیزیک، توده­های نفوذی را می­توان به دو دسته I و S تقسیم­ کرد. کانی­سازی منطقه به شکلهای داربستی، رگه­ای، و جانشینی مشاهده می­شود. کانی­سازی داربستی در توده­های نوع S و شیل­های سیلیسی شده در بخش شرقی منطقه اکتشافی (1) همراه با دگرسانی غنی از تورمالین مشاهده می­شود. کانیهای اولیه رگچه­ها شامل آرسنوپیریت، پیریت، پیروتیت، کالکوپیریت، اسفالریت، گالن، تورمالین، کوارتز، کلریت، کلسیت، و سرسیت است. طلا در رگچه­های سولفیدی- سیلیسی- تورمالینی وجود دارد. وجود سنگ خاستگاه گرانیتی احیایی نوع S، کانی­سازی داربستی، دگرسانی تورمالین­ و بی­هنجاری قلع تا ppm 581 دلایل مهمی بر کانی­سازی قلع- طلا در منطقه هیرد است. مقایسه ژئوشیمی گمانه­ها در مناطق اکتشافی (1) و (3) نشان می­دهد که بالاترین مقادیر Au، Ag، Cu، Pb، Zn، As و Sb در شرق منطقه اکتشافی (1) قرار دارند، بنابراین این منطقه نزدیکترین مکان به خاستگاه توده­های کانی­سازی است. کانی سازی قلع - طلای هیرد با توده­های گرانیتوئیدی نوع (S) وابسته است.