مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

پهنه کانی­زایی کمرتلار در منطقه گزیک در درون افیولیت ملانژهای زون جوش خورده سیستان، در خاور ایران قرار گرفته است. توده­های معدنی منگنزدار کمر تلار به شکل رخنمون­های ناپیوسته همراه با چرت­های رادیولاریتی و سنگ­های متااسپیلیتی هستند. شواهد صحرایی و بررسی ترانشه­های حفر شده در محل، نشان از کانه­زایی منگنز تا عمق کم و بدون گسترش جانبی پیوسته دارد. کانی­های منگنزدار آن براونایت، بیکسبیایت و پیرولوزایت، و باطله اصلی آن سیلیس است. کانه­های منگنز اغلب به صورت رگه­ای و رگچه­ای و نیامی­اند که شاهدی بر تحرک دوباره منگنز طی عملکرد محلول­های گرمابی است. در این شاخص سه سیمای کانی­زایی همزادی، درون­زادی و روزادی منگنز تشخیص داده شدند. این کانی­زایی در یک محیط ته­نشستی طی فرایندهای برون دمی در بستر اقیانوس رخ داده است.