منطقهی معدنی تکنار در فاصلهی 28 کیلومتری شمال غربی شهرستان بردسکن و در بخش مرکزی زون تکنار قرار گرفته است. زون تکنار از شمال با گسل ریوش و از جنوب با گسل درونه محدود شده است. حداقل 30 درصد سازند تکنار را انواع سنگهای آتشفشانی زیر دریایی (اردویسین) تشکیل میدهند. شواهد نشان میدهد که زون تکنار از منطقهای دیگر به محل فعلی جابجا شده است. مهمترین تغییرات ساختاری که در منطقه شناسایی شدهاند: گسلهای راستا لغز راسترو، گسلهای راستا لغز چپ رو و گسلهای رورانده و وارون را میتوان نامبرد. تودههای نفوذی متعددی در منطقهی معدنی تکنار شناسایی شدند. براساس آثار دگرگونی ناحیهای، تودههای نفوذی به دو مجموعه تقسیم شدند: 1- تودههای اواسط تا اواخر پالئوزوئیک و 2- تودههای پس از پالئوزوئیک. تودههای نفوذی اواسط- اواخر پالئوزوئیک بیشتر از نوع گرانیت، گرانودیوریت و دیوریت هستند. از نظر شاخص آلومینیوم بیشتر از نوع اشباع از آلومینیوم و محدود به نیمه آلومینیوم و به لحاظ پتاسیم ازنوع متوسط تا زیادند. محیط زمینساختی تشکیل آنها غالباً درون صفحات قارهای و محدود به زون فرورانش است. براساس نمودار عناصر کمیاب و نسبت 15/2 تا 85/9 = La/Yb)N (، خاستگاه ماگما، پوستهی قارهای بوده است. براساس ترکیب کانیشناختی و پذیرفتاری مغناطیسی، تودههای نفوذی این منطقه به سری ایلمینیت وابستهاند. تودههای نفوذی پس از پالئوزوئیک شامل: گرانیت، ترونجمیت و کوارتز مونزونیت هستند. این تودهها از نوع پتاسیم متوسط و بالا بوده و به جز ترونجمیت در گسترهی متاآلومین ترسیم شدهاند. در نمودار عنکبوتی غنیشدگی عناصر K, Rb, Ba, Ce و کاهیدگی Sr, Nb, P, Ti دیده میشود. براساس نمودار عناصر کمیاب و نسبت 87/4 تا 47/6 = La/Yb)N (، خاستگاه ماگما، پوسته، قارهای بوده است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |