کانسار­های روی و سرب عمارت و موچان در جنوب غرب اراک و در بخش میانی کمربند ملایر- اصفهان واقع  شده­اند. این کانسار­ها به­صورت لایه کران درون سنگ­های کربناتی وابسته به کرتاسه زیرین تشکیل شده­اند. کانی­سازی در این کانسار­ها بیشتر از نوع پر­کننده­ی فضای خالی و شامل اسفالریت، گالن، پیریت و مقادیر کمتر کالکوپیریت است که همرا با سیلیسی‌شدن سنگ دیواره رخ داده است. اسفالریت فراوان­ترین کانی سولفیدی است که در دو مرحله تشکیل شده­است. گالن به صورت فرعی همراه با اسفالریت و پس از آن تشکیل شد. بر اساس شواهد بافتی، سیلیسی شدن در دو مرحله مجزا رخ داده ‌است. در مرحله­ی اول، کوارتز­های ریز بلور به­طور کامل جانشین سنگ میزبان کربناتی شده است. در طول مرحله­ی دوم، فضای خالی و شکاف­های بین سنگ دیواره سیلیسی با کوارتز­های درشت بلوری که همرا با کانی­سازی بوده پر شد. داده­های ایزوتوپی گوگرد نشان داد که مقادیر ^۳۴Sδ کانی­های سولفیدی از ۸_/۴+ تا ۶_/۱۱+ در هزار تغییر می­کند. بر اساس این نتایج، به احتمال زیاد گوگرد مورد نیاز برای کانی­سازی سولفید­ها از آب دریای کرتاسه زیرین تأمین شده است. دمای ایزوتوپی دو جفت گالن- اسفالریت در کانسار عمارت از ˚C۱_/۱۲۱ در مرحله اول تا ˚C۸_/۱۱۲ در مرحله­ی دوم تغییر می­کند که از دمای ایزوتوپی کانسار موچان (˚C۴_/۱۳۴) کمتر است. تلفیق نتایج زمین­شناسی، کانی­شناسی و ایزوتوپی گوگرد نشان می­دهد که آب، فلزات و سیلیکا از دیاژنز شیل و ماسه سنگ­های ژوراسیک مشتق شده­اند. احیای گرمایی - شیمیایی سولفات، بر هم کنش محلول با سنگ دیواره و سرد شدن آن از مهم­ترین ساز و کار­های نهشت کانسنگ بوده­اند.

کانسار سولفید توده­ای آتشفشانزاد سرگز در جنوب­شرق ایران، شمال­غرب شهرستان جیرفت می­باشد. ترکیب سنگ شناسی محدوده شامل بازالتهای بالشی، آندزیت، پیروکلاستیک و فلیش می­باشد. تشکیل بلاک اسموکرها در واحدهای بازالتی با ساخت بالشی باعث کانه­زایی مس و روی سولفید توده­ای در کانسار سرگز شده است. رویداد کانه­زایی مس و روی در کانسار سرگز در بخش جنوب­شرقی پهنه ساختاری سنندج - سیرجان می­باشد که به صورت توده­ای و استرینگر ایجاد شده است. پیریت کانی اصلی سولفیدی در این کانسار می­باشد که کانه­های کالکوپیریت، اسفالریت، تنانتیت و پیروتیت به همراه آن یافت می­شود. در مناطق کانه­زایی مهمترین دگرسانی­های مشاهده شده در سنگ میزبان کانه­زایی، دگرسانی سیلیسی و کلریتی می­باشد. این دگرسانی­ها از لحاظ زمانی-مکانی وابسته به زون کانه­زایی هستند. با استفاده از میانگین دمای همگن­شدگی سیالات درگیر بدست آمده از ۸۹ نمونه سیال درگیر، تفکیک ایزوتوپ گوگرد سیال نسبت به ایزوتوپ گوگرد در تعادل با کانی­های سولفیدی انجام شد. بررسی­ها نشان داد منشا گوگرد سیال گرمابی مولد کانه­زایی متشکل از سنگهای دگرگونی، و همچنین گوگرد ماگمایی می­باشد. مطالعه عناصر کمیاب و نادر خاکی در زون کانه­زایی نشاندهنده بی­هنجاری منفی در عناصر HFSE و بی­هنجاری مثبت در عناصر سنگ­دوست LILE می­باشد. بی­هنجاری مثبت در عناصر سنگ­دوست می­تواند نشان­دهنده اختلاط سیال کانه­زا با سنگهای سیلیکاتی باشد.