۱ نتیجه برای افیولیت؛ سنگ‌های فرامافیک؛ هارزبورژیت؛ لرزولیت؛ صحرارود.
آقای ذبیح اله انصاری، آقای محمد پوستی، آقای غلامرضا قدمی، آقای محمد فدائیان،
دوره ۳۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده
منطقه مورد بررسی در شمال شرقی استان هرمزگان واقع است. این منطقه در تقسیمهای ساختاری بین پهنههای زاگرس و مکران در کمربند افیولیتی کهنوج -رودان - میناب قرار دارد و شامل سنگ‌های فرامافیک چون هارزبورژیت، لرزولیت، دونیت است. کانیهای اصلی این سنگها بیشتر شامل الیوین، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن، سرپانتینیت، کروم اسپینل هستند. براساس شیمی کانی‌ها، بلورهای الیوین ترکیب کریزولیت- فورستریت (Fo۸۵ تا Fo۸۹) دارند. ارتوپیروکسن‌ها ترکیب برونزیت- انستاتیت و کلینوپیروکسنها ترکیب دیوپسیدی را نشان می‌دهند. کلینوپیروکسنها در دمای بین ۱۰۳۷ تا ۱۲۰۷ و فشار بالا حدود ۶ تا ۱۰ کیلوبار متبلور شدهاند. کانی کروم اسپینل بیشتر ترکیب یکنواخت دارد و با غنی‌شدگی از Al۲O۳ و TiO۲ و ماهیت گوشته‌ای، دارای کمترین مقدار تهی‌شدگی است و تا ۱۴ درصد ذوببخشی را نشان میدهد. سنگ‌های فرامافیک این منطقه در گستره نوع آلپی قرار دارند. پایین بودن مقدار Al۲O۳ و بالا بودن مقدار #Mg در ارتوپیروکسن‌ها و ترکیب فورستریتی (Fo۸۵ تا Fo۸۹) الیوین‌ها با مقدار پایین CaO در آنها نشان میدهد که ذوببخشی مهم‌ترین رخداد در تشکیل سنگ‌های فرامافیک این منطقه است و شکل‌گیری این سنگها از نظر زمینساختی با محیط فرورانشی مورب سازگار است.
