آقای عبدالصمد پورمحمد، آقای احمد احمدی‌خلجی، آقای سید مسعود همام، آقای محمد ابراهیمی، آقای رسول اسمعیلی، خانم زهرا طهماسبی،
دوره ۲۸، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۹ )
چکیده
منطقه گیسور در شرق شهرستان گناباد، بخشی از شمال قطعه لوت محسوب میشود. سنگهای این منطقه شامل سنگهای گرانیتوئیدی و مجموعه دگرگونی هستند. در سنگهای متاپلیتی (رسی دگرگونه) این منطقه وجود شیستوارگی S۱ و کانی کلریتوئید شاخص دگرگونی ناحیهای است و به عنوان شواهد دگرگونی مجاورتی میتوان به وجود بافتهای تصادفی در کانیهای آندالوزیت، استارولیت، مسکوویت؛ گارنتِ پس از زمین ساخت و رشد سیلیمانیت منشوری به درون لبه آندالوزیت اشاره کرد. گارنت دارای دو مرحله رشد بوده و بیشتر دارای اعضای پایانی آلماندین، گروسولار و اسپسارتین است. کلریتوئید و استارولیت از نوع آهندار هستند. مسکوویت کمی جایگزینی از نوع پاراگونیت دارد. کلریتی شدن بیوتیت و گارنت، سریسیتی شدن آندالوزیت و بروز ریزترکهای شعاعی در گارنت همه نشان دهنده یک دگرگونی پسرونده و بالاآمدگی هستند. براساس روشهای زمین دما-فشارسنجی مرسوم، دما و فشار این مجموعه دگرگونی در گسترههای oC ۶۰۸ – ۵۵۰ و kbar ۵/۴ - ۸/۳ برآورد شدند. وجود ریزترکهای شعاعی پیرامون میانبارهای کوارتز در گارنت ناشی از یک مؤلفه بزرگ کاهش فشار همدماست.
آقای عبدالصمد پورمحمد، آقای احمد احمدی‌خلجی، آقای سیدمسعود همام، آقای محمد ابراهیمی، آقای رسول اسمعیلی، خانم زهرا طهماسبی،
دوره ۲۸، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده
منطقه گیسور در شرق شهرستان گناباد قرار دارد و بخشی از شمال قطعه لوت محسوب میشود. این منطقه شامل سنگهای گرانیتوئیدی و مجموعه دگرگونی است. سنگهای دگرگونی این منطقه به دو دسته رسی دگرگونه و آمفیبولیتها تقسیم میشوند. براساس شواهد صحرایی و کانیشناسی؛ سنگمادر آمفیبولیتها سنگ کربناتی ناخالص است. وجود گارنتِ پسازمینساخت و آمفیبولهای متقاطع و تصادفی در این آمفیبولیتها بیانگر عملکرد دگرگونی مجاورتی بر این سنگهاست. گارنتها رفتاری از آرمانی تا غیرآرمانی دارند. اعضای نهایی گارنت در این سنگها متنوع و شامل Al-شورلومایت، اُوارُوایت، اسپسارتین، پیروپ، آلماندین، گروسولار، آندرادیت، موریموتایت و میجورایت هستند، اما الگوی نیمرخ آنها مسطح است. آمفیبول از نوع فروهورنبلند تا فروچرماکیت و چرماکیت بوده و دارای منطقهبندی ترکیبی است. بیوتیت کلریتی شده است. حضور کانیهای تیتانیت، اسفن و اپیدوت نشانهای از اثر گریزندگی اکسیژن است. بر پایه زمین دما فشارسنجی، مقدار دما و فشار برای آمفیبولیتها oC ۶۰۹ - ۵۳۴ و حدود kbar ۴ - ۲ به دست آمد. آمفیبولیتهای گیسور تا گستره رخساره آمفیبولیت میانی در هاله دگرگونی پیش رفتهاند. این سنگها دستخوش یک دگرگونی برگشتی نیز شدهاند که دما و فشار آن oC۴۸۹ و kbar ۸/۲ است و بیوتیتهای کلریتی شده دمایی کمتر از oC۱۵۰ را نشان میدهند.
