کانسار باباعلی در فاصله­ی ۳۹ کیلومتری شمال غرب همدان قرار دارد. نفوذ توده­ی سینیتی آلموقلاق به داخل سنگ میزبان دیوریتی باعث تشکیل اسکارن آهن شده است. بررسی­های ژئوشیمی نشان دهنده­ی مجموع عناصر خاکی نادر بین ۴_/۳۵ تا ۵۶۰ ppm در سنگ­های سینیتی و دیوریتی بوده و تغییرات آن­ها در بخش اسکارنی و توده­ی سینیتی نشان­دهنده­ی خاستگاه مشترک آنهاست. مقادیر محاسبه شده Eu_/Eu* بین ۲۹_/۰ تا ۲۴_/۱ و درCe_/Ce* بین ۸_/۰ تا ۰۹_/۱برای سنگ­های سینیتی، دیوریتی و اگزواسکارن در تغییر است. رخداد بیهنجاری مثبت و منفی Ce به ترتیب با مقادیر پایین و بالای REE در ترکیب کانی­ها متناسب است. همبستگی بین  Euو CaOبستگی به مقدار دگرسانی پلاژیوکلازها بوده است. بیهنجاری  Euبا کاهش شدت دگرسانی کاهش یافته است. مقدار La/Y در نمونه­ها بین ۳۷_/۰ تا ۸۹_/۲ است که این نسبت پارامتر مهمی برای تعیین pH محیط تشکیل است. تحرک عناصر خاکی نادر به تغییر  pHبستگی دارد، به طور کلی اپیدوت بیشترین و اکتینولیت و مگنتیت کمترین غنی شدگی از عناصر خاکی نادر را نشان می­دهند. گرماب­ها برای تشکیل اپیدوت، ریشه­ی ماگمایی و برای اکتینولیت و فلوگوپیت ریشه­ی ماگمایی با مقدار عناصر خاکی نادر کمتر یا دخالت آب­های جوی در تشکیل آنها دارد.

در این مقاله، تأثیر جانشانی  Ba و زمان پخت بر سیستم ابررسانای (BPSCCO)Bi-Pb-Sr-Ca-Cu-O  بررسی شده است. ابررسانای Bi_۱,۶Pb_۰,۴Sr_۲-xBa_xCa_۲Cu_۳O_y با مقادیر ۳_/۰ و ۲۵_/۰ ، ۲_/۰ ،۱۵_/۰ ،۱_/۰ ،۰۵_/۰ ،۰_/۰ x = در زمان­های پخت ۱۶، ۳۲، ۴۸ و ۶۴ ساعت به­روش سل- ژل ساخته شد. از نمونه­های تهیه شده تصاویر  SEMو الگوی پراش پرتو ایکس (XRD) تهیه شدند. با استفاده از زوایای پراش و شناسه­های میلر، پارامترهای شبکه­ی بلوری این ترکیب اندازه­گیری شدند. چگالی جریان بحرانی، دمای بحرانی و مقاومت در دمای اتاق نمونه­ها به روش چهارمیله­ای اندازه­گیری شدند. نتایج حاصل از اندازه­گیری­ها نشان داد، که آلایش Ba موجب بهبود خواص ابررسانایی می­شود، به­طوری­که بیشترین درصد فاز ۲۲۲۳-Bi، چگالی جریان بحرانی، دمای بحرانی و کمترین مقاومت در دمای اتاق به نمونه­ی با مقدار باریم ۲_/۰ = x و زمان پخت ۳۲ ساعت وابسته است. همچنین بررسی­ها نشان دادند که با افزایش زمان پخت، درصد فاز ۲۲۲۳-Bi، چگالی جریان، دمای بحرانی نمونه­ها کاهش و مقاومت در دمای اتاق افزایش می­یابد. در بررسی الگوی پراش مشاهده شد که حجم سلول واحد با افزایش مقدار باریم افزایش یافت که بیانگر جانشینی Ba در جایگاه  Srاست، زیرا شعاع یونی  Ba بزرگتر از Sr است.     

اسکارن مغناطیسی شده­ی سرویان در نتیجه­ی نفوذ توده­ی گرانودیوریتی به درون سنگ آهک­های الیگو­میوسن تشکیل شده است. این کانسار یک اسکارن کلسیک بوده و بخش برون اسکارن آن گسترش بیشتری یافته است. کانی­های گارنت و پیروکسن دو کانی شاخص کانسار اسکارن مگنتیتی سرویان بوده و به­وسیله­ی شاره­های حاوی Mg، Si و Fe باقیمانده از تبلور ماگما تشکیل شده اند. از این کانی­ها که به­طور گسترده­ای در هاله­ی دگرنهادی ایجاد شده در سنگ میزبان مشاهده می­شوند، می­توان در تعیین شرایط دما و فشار حاکم بر فرآیند اسکارنی شدن استفاده کرد. گارنت­های موجود در اسکارن سرویان از نوع ناویژه - آندرادیت بوده و از  Feو Ca غنی شده و از Mg و Mn تهی­تر هستند. بررسی­های ریزپردازشی و بررسی چگونگی تغییرات مقادیر MnO CaO, Al_۲O_۳, MgO, و FeO در گارنت­های منطقه­بندی شده از هسته به حاشیه، نشان­دهنده­ی غنی­شدگی هسته گارنت­ها از گروسولار و قسمت­های حاشیه­ای از آندرادیت است. ترکیب شیمیایی کانی­های گارنت و پیروکسن این کانسار با اسکارن­های آهن­دار سازگاری دارد. پیروکسن­های منطقه از نوع دیوپسید – هدنبرژیت غنی از Ca هستند. دما در مرحله­ی پیشرونده­ تشکیل اسکارن سرویان که طی آن کانی­های بی­آب مانند پیروکسن و گارنت تشکیل شده­اند، در گستره­ی رخساره گرمابی آلبیت - اپیدوت هورنفلس و هورنبلند هورنفلس بوده و بر اساس دماسنجی زوج کانی گارنت – کلینوپیروکسن با دمای بین ۳۷۰ تا ۵۰۰ درجه سانتیگراد برای آن تعیین شده است. بررسی­های شاره­های درگیر نشان می­دهد که کانه­زایی آهن در مرحله­ی پسرونده اسکارنی شدن و در دماهای بین ۳۸۰ تا ۴۰۰ درجه­ی سانتیگراد انجام شده است.     

کانسار بوکسیت مومبی در ۱۶۰ کیلومتری شمال­غرب دهدشت و در منطقه­ی ساختاری زاگرس چین­خورده­ی ساده قرار گرفته است. این ذخیره بوکسیتی از نوع کارستی بوده و دارای بافت اووئیدی و پیزولیتی است. توده معدنی از نظر کانی­شناسی حاوی فراوانی بالاتری از بوهمیت نسبت به دیاسپور، هماتیت، کائولینیت و آناتاز است. در این پژوهش ژئوشیمیایی عناصر نامتحرک به­منظور محاسبه­ی مبادله­های جرمی طی فرآیندهای هوازدگی و بوکسیتی شدن استفاده شده است. نتایج نشان داد که طی این فرایندها عناصری مانند Si، Fe، Mg، P، K، Ba، Sr و Zn دارای تبادلات جرم منفی بوده درحالیکه عناصر Al، Zr، V، Cr، Ni، Ga، Y و LREE تبادلات جرمی مثبتی را نشان می­دهند. علاوه بر این عناصر Nb، Hf، Ta، Rb، Cs، U و HREE نسبتا نامتحرک بوده و تبادلات جرم بسیار اندکی را از خود به نمایش می­گذارند. تحلیل روابط بین عنصری کانه­ها با استفاده از روش تحلیل عاملی نوع R (R-mode factor analysis) چند یافته­ی مهم را آشکار می­کند: (۱) برخی عناصر کم محلول در زیرکن­های آواری (Zr)، آناتاز (Ti) و احتمالا در بوهمیت، هماتیت و کانی­های آواری (Ga) طی مرحله نهایی بوکسیتی شدن تمرکز یافته­اند؛ (۲) تمرکز Fe طی شرایط آب و هوایی مرطوب رخ داده است در حالیکه انباشت Al طی دوره­های خشک­تر آب و هوایی صورت گرفته است؛ (۳) وزن­های مشابه و معنی­دار U و Th نشان می­دهند که فراوانی کانی­های سنگین عناصر (HFSE) ممکن است به صورت محلی در کنترل رفتار اورانیوم مهم باشند؛ (۴) توزیع عناصر خاکی نادر سبک و سنگین در اثر میزان پایداری همبافت­های حمل­کننده REE و حضور فازهای کانیایی REEدار کنترل می­شود؛ و (۵) نسبت _n(La/Yb) نشاندهنده­ی تفکیک جزئی LREE/HREE طی بوکسیت­زایی بوده و نوسان­های موجود در این نسبت ممکن است نشاندهنده­ی نوسان­های pH در خاک باشد.