جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای استرن

آقای محمد حسن کریم‌پور، آقای لنگ ،فارمر، آقای چاک استرن،
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۸ )
چکیده

منطقه مطالعه در شمال شرق ایران و در جنوب مشهد واقع شده است. اقیانوس پالئوتتیس در اردویسین شروع به باز شدن نمود و فرورانش صفحه اقیانوسی به زیر صفحه توران از اواخر دونین آغاز گردید. راندگی صفحه توران روی صفحه ایران در آواخر کارنین (Ma۲۲۵) شروع شد و در این مقطع زمانی هیچگونه صفحه اقیانوس پالئوتتیس باقی نمانده بود. دو مرحله دگرگونی ناحیه شناسایی شدند: اولین با گوهزایی هرسینین (اواخر پالئوزوئیک) و دومین با گوهزایی سیمیرین (ژوراسیک) مرتبط است. مونزوگرانیت در بقایای پوسته اقیانوس پالئوتتیس نفوذ نموده است (متاافیولیت و متافلیش). مونزوگرانیت به لحاظ شیمیایی گرانیت نوع S و فوق آلومینیوم متوسط است. عدد پذیرفتاری مغناطیسی مونزوگرانیت پایین است [(۵ to ۱۱) × ۱۰ SI] و لذا مربوط به سری ایلمینیت هستند. مونزوگرانیت دارای غنی شدگی عناصر کمیاب سبک و کاهیدگی عناصر کمیاب سنگین هستند. تمامی نمونه­ها دارای بی­هنجاری منفی Eu هستند ((Eu/Eu* = ۰,۶۲ to ۰.۸۸. میزان کل عناصر کمیاب بینppm  ۲۱۲-۴۸۱ است. سن سنجی مونزوگرانیت به روش  U-Pb در کانی زیرکون انجام و سن ۲۰۱,۳ ± ۳.۶ Ma تعیین شد (راتین، تریاس فوقانی). نسبت ایزوتوپ اولیه (۸۷Sr/۸۶Sr)i و i(۱۴۳Nd/۱۴۴Nd)  در مونزوگرانیت به ترتیب ۰,۷۰۶۷۷۶ و ۰,۵۱۲۲۱۹ اندازه­گیری و محاسبه شد (با توجه به سن ۲۰۱ میلیون سال). نسبت ایزوتوپ اولیه (۸۷Sr/۸۶Sr)i و i(۱۴۳Nd/۱۴۴Nd)  اسلیت به ترتیب ۰,۷۲۰۶۱ و ۰,۵۱۱۶۰۱ محاسبه شد (با توجه به سن ۲۰۱ میلیون سال). ایزوتوپ اولیه εNd در مونزوگرانیت -۳,۱۳  و در اسلیت -۱۵,۱۹ اندازه گیری شد. براساس داده­های ایزوتوپی و عناصر کمیاب ماگمای اولیه مونزوگرانیت از بخش تحتانی پوسته قاره­ای یا از جبه منشا گرفته و در پوسته قاره­ای ضمن بالا آمدن آلودگی صورت پذیرفته است.


آقای محمد حسن کریم‌پور، آقای چاک استرن،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۹ )
چکیده

 تورمالین در زون­های دگرسانی و کانی­سازی مناطق اکتشافی مس- طلای پورفیری ماهرآباد- خوپیک، قلع – تنگستن نجم آباد، طلا- قلع هیرد و دایک­های پگماتیتی قشلاق تشکیل شده است. براساس مطالعات پرتو اشعه ایکس تورمالین مناطق ماهرآباد، قشلاق و هیرد از نوع شورل و مناطق خوپیک و  نجم آباد از نوع درآویت هستند. براساس ترکیب شیمیایی، تمامی تورمالین­های مورد از نوع آلکالی هستند. نسبت Mg/(Mg+Fe)  در تورمالین قشلاق ۰,۲۱-۰.۲۹، در هیرد ۰,۳۲-۰.۴۷، ماهرآباد ۰,۴۴-۰.۵، در نجم­آباد و خوپیک ۰,۵۵-۰.۸۲ است. میزان Mg =۱,۹-۲.۳ تورمالین خوپیک بیشتر از ماهرآباد  Mg= ۱,۴-۱.۹است. میزان متوسط   TiO۲ در تورمالین ماهرآباد  ۰,۳۵ و در تورمالین خوپیک ۰,۱۹ است. در خوپیک بخش عمیقتر سیستم مس – طلای پورفیری رخنمون دارد. تورمالین نجم­آباد بیشترین میزان (Mg= ۲,۲) و تورمالین قشلاق کمترین میزان (Mg=۰,۵-۰.۷) را دارد. تورمالین نجم­آباد بیشترین میزان TiO۲ (۰,۴۸%) و در سایر مناطق میزان TiO۲ کمتر از ۰,۳ % است.  بطور کلی رابطه معکوس بین میزان فراوانی CaO و Na۲O در تورمالین­های مورد مطالعه مشاهده می­شود. تورمالین قشلاق دارای کمتربن میزان CaO  و بیشترین میزان Na۲O است. میزان CaO و Na۲O در تورمالین هیرد خیلی متغیر است.


آقای محمد حسن کریم‌پور، آقای چاک استرن، آقای محراب مرادی،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۹ )
چکیده

بیوتیت فراوانترین کانی فرومنیزم­دار سنگهای گرانیتوئید جهت تعیین موقعیت تکتونیکی، نوع ماگما و تعیین سری مگنتیت- ایلمینیت مناسب است. در این مطالعه بیوتیت توده­های نفوذی مختلف با استفاده از میکروسکوپ الکترونی تجزیه شدند. توده­های نفوذی ماهرآباد، منطقه اکتشافی مس-طلای پورفیری، از نوع متاآلومینوس هستند. بیتوتیت­های ماهرآباد غنی از منیزیم و نسبت۰,۲۸۶-۰.۳۰۹ = Fe/(Fe+Mg) است. ترکیب بیوتیت­های ماهرآباد در محدوده توده­های نفوذی کالک­آلکالن مناطق کوهزایی ترسیم می­شود. براساس بالا بودن میزا ن TiO۲  و پایین بودن مقدار Al۲O۳ بیوتیت­های ماهرآباد از نوع اکسیدان  و متعلق به سری مگنتیت هستند. توده­های نفوذی نجم­آباد، دهنو، قشلاق و خواجه مراد (NDGK) از نوع S ومربوط به سری ایلمینیت هستند. بیوتیت­های (NDGK) غنی از آهن بوده و نسبت  Fe/(Fe+Mg) در نجم­آباد ۰,۴۹۱-۰.۵۱۱،  در دهنو ۰,۵۸۳-۰.۶۷۵، در قشلاق ۰,۵۶-۰.۵۸ و خواجه مراد ۰,۷۰۵-۰.۷۲۰ است. ترکیب بیوتیت­های (NDGK)  در محدوده توده­های نفوذی نوع S غنی از آلومینیم ترسیم شده­اند. براساس پایین بودن میزا ن TiO۲  و بالا بودن مقدار Al۲O۳ بیوتیت­های(NDGK)  از نوع احیایی و متعلق به سری ایلمینیت هستند.


آقای محمدحسن کریم‌پور، آقای لنگ فارمر، آقای چاک استرن، آقای احسان سلاطی،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۰ )
چکیده

منطقه مطالعاتی (گرانیتوئید بورناورد) در شمال شرق ایران در فاصله ۲۸۰ کیلومتری جنوب غربی شهر مشهد و در استان خراسان رضوی واقع شده است. زون تکنار بلوکی نابرجا است که مرز جنوبی آن با گسل درونه و مرز شمالی با گسل ریوش است. مجموعه گرانیت، گرانودیوریت، مونزونیت و دیوریت در بخش مرکزی زون تکنار رخنمون دارند که به گرانیتوئیدهای بورناورد معروف هستند. سن سازند تکنار و گرانیتوئیدهای بورناورد به موضوع مهم و جالبی تبدیل شده است. سن گرانیتوئیدهای بورناورد ۱۵۴ تا ۱۱۱ میلیون سال به روش   Rb–Sr (تمام سنگ و بیوتیت) توسط سلطانی گزارش شده است. با استفاده از روش U-Pb  سن زیرکون گرانودیوریت ۵۵۲,۶۹ ± ۱۰.۸۹ Ma  و سن زیرکون گرانیت۵۳۸,۲۲ (–۱.۸۲ +۴.۲۸ Ma)  (اواخر نئوپروتروزوئیک) تعیین شد. گرانیت و گرانودیوریت هر دو مربوط به سری ایلمینیت (نوع احیایی) هستند. به لحاظ شیمیایی فوق آلومینیوم، پتاسیم زیاد، دارای غنی شدگی عناصر  LILE = Rb, K و کاهیدگی عناصر  Sr, Ba, Nb, Ti, Ta, Y, Yb هستند. در نمودار عناصر کمیاب نرمالیزه شده با کندریت اندکی غنی شدگی عناصر کمیاب خاکی سبک در مقایسه با عناصر کمیاب خاکی سنگین مشاهده می­شود (نسبت ۳,۵-۵.۶= (La/Yb)N). مجموع عناصر کمیاب TREE = ۱۹۳-۲۵۲ و Eu آنومالی منفی خیلی زیادی نشان می­دهد. نسبت ایزوتوپ اولیه (۸۷Sr/۸۶Sr)i و i(۱۴۳Nd/۱۴۴Nd) اولیه با توجه به سن ۵۵۲ و ۵۳۸ میلیون سال محاسبه شد.  نسبت ایزوتوپ اولیه (۸۷Sr/۸۶Sr)i  بین ۰,۷۱۳۵۶۶ - ۰,۷۱۶۸۸۸ و i(۱۴۳Nd/۱۴۴Nd) بین ۰,۵۱۱۷۹۱ - ۰,۵۱۱۸۴۲ بوده است. میزان εNd اولیه گرانیت و گرانودیوریت بین -۲,۶۲ to -۲.۰۱ بوده است. سن سنگ منشا گرانیتوئیدهای بورناورد ۱۴۰۰ تا ۱۴۱۰ میلیون سال براساس روش  TDM  محاسبه شد. ماگمای گرانیتوئیدهای بورناورد از پوسته قاره­ای منشا گرفته که نسبت(۸۷Sr/۸۶Sr)i اولیه آن خیلی زیاد بوده است.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Crystallography and Mineralogy

Designed & Developed by : Yektaweb