1- دانشگاه ارومیه
2- دانشگاه صنعتی اسفهان
چکیده: (358 مشاهده)
ذخیره کائولن ساریتپه در فاصله 10 کیلومتری شمالشرق مرند، استان آذربایجان، شمالغرب ایران واقع بوده و توسط سنگهای آذرین آتشفشانی (داسیت - آندزیت) الیگوسن میزبانی میشود. کائولینیت، کوارتز، آلونیت، هالویزیت، روتیل و پیریت کانیهای بخش مرکزی ذخیره هستند. این در حالی است که بخش بیرونی ذخیره مشتمل بر کانیهای کائولینیت، کوارتز، اسمکتیت، ایلیت، کلریت، گوتیت و پلاژیوکلاز میباشد. همبستگیهای منفی بین Al2O3-SiO2، SiO2-LOI و Al2O3-K2O آشکار میکنند که کائولینیتیشدن در ذخیره ساریتپه در اثر عملکرد فرآیندهای گرمابی توسعه یافته است. افزایش در نسبتهای (La/Yb)N و (LREE/HREE)N از مرکز به سمت بیرون ذخیره و تغییرات کانیشناسی دلیلی بر افزایش pH محلولهای گرمابی در اثر واکنش با سنگهای درونگیر و جذب ترجیحی LREE توسط رسها (کائولینیت، اسمکتیت و ایلیت) و گوتیت میباشد. نقش موثر فرآیندهای درونزاد و سیالات دما بالا در طی توسعه ذخیره کائولن با بیهنجاریهای منفی Ce و Eu، و همبستگیهای مثبت و قوی بین P2O5 با (La/Lu)N و (LREE/HREE)N قابل استنباط است. افزون بر این، مقادیر شاخصهای ژئوشیمیایی نظیر TiO2+Fe2O3 و La+Ce+Y همپوشی محدود فرآیندهای برونزاد بر روی فرآیندهای درونزاد در طی توسعه و تکوین ذخیره کائولن ساریتپه را پیشنهاد مینمایند. تلفیق نتایج به دست آمده از مطالعات کانیشناسی و ژئوشیمیایی نشان میدهند که محلولهای اسیدسولفاتی نقش مهمی در تشکیل ذخیره ایفا نمودهاند.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي