تورمالین گرهکی در گرانیت­های g₂ مشهد از دو بخش مرکز تیره و حاشیه سفید رنگ تشکیل شده است که خود به­صورت پراکنده روی گرانیت­های روشن قرار گرفته­اند. بررسی­های سنگ نگاری این بخش­ها (مرکز، هاله سفید اطراف و گرانیت میزبان) حاکی از انباشت تورمالین در مرکز، کوارتز، مسکوویت، میکروکلین و ارتوکلاز در هاله و کوارتز، پلاژیوکلاز، میکروکلین، موسکوویت و بیوتیت در گرانیت میزبان است. بر اساس آنالیزهای نقطه­ای و ژئوشیمیایی، ترکیب تورمالین­های گرهکی شورلیت و نزدیک به دراویت است. وجود ویژگی­هایی نظیر داشتن منطقه­بندی نوسانی، افزایش Ca, Mg در حاشیه، دارا بودن Fe/Fe+Mg با میانگین (63-56) و الگوی REE سازگار با ذوب متاپلیت­ها، همگی حاکی از خاستگاه دوگانه­ی این تورمالین­ها هستند یعنی سیستم ماگمایی در مراحل ابتدایی دارای تورمالین با ترکیب شورلیت بوده و سپس با حرکت رو به بالای ماگما و اختلاط آن با سیال ماگمای غنی از مواد فرار و بور حاصل از واکنش آن با متاپلیت­های میزبان، یک سیستم باز ایجاد شده است و ترکیب تورمالین به سمت دراویت گرایش یافته است.