توده­ی تونالیتی ده نو درغرب مشهد (شمال شرقی ایران)، یکی از قدیمی­ترین توده­های نفوذی در مجموعه­ی گرانیتوئیدهای مشهد است. این توده با چهار دسته شکستگی منظم قطع شده است. از میان آن­ها دو دسته ویژگی­های گسل با جدایش راستایی راست رو را نشان می­دهند. دسته­ی A شامل گسل­های راستا لغز راست رو با اندک مولفه­ی شیب لغز وارون و دسته­ی B گسل­های راستا لغز راست رو با مولفه­ی کوچک شیب لغز بهنجارند. تونالیت در هسته­ی گسل­ها به میلونیت تغییر یافته است. بررسی ریز ساختارها و بازتبلور دینامیکی دردانه­های کوارتز در این میلونیت­ها نشان می­دهد که تشکیل میلونیت­ها در دمای ۴۱۰-۴۳۰ درجه­ی سانتی­گراد و تنش تفاضلی (Mpa)۳۱_/۵۹-۵۴_/۴۲ و تنش برشی بیشینه­ی (Mpa)۶۵_/۲۹- ۲۷_/۲۱ روی داده است. نرخ کرنش در این تغییر ساختاری- بوده است. پی­جویی­های صحرایی و بررسی ریز ساختارها نشان داد که این دسته­های گسلی در نتیجه­ی لغزش دوباره روی درزهای کششی و درزه­های نامتقارن حاشیه­ای آن­ها تشکیل شده­اند.