بررسی­های کانی­شناسی و زمین شیمیایی، نشان­دهنده­ی دو مرحله­ی اصلی دگرسانی [اسکارنی شدن] (پیشرونده و پسرونده) در منطقه­ی محمد آباد واقع در جنوب غربی استان یزد است. اسکارن دگرنهادی (مرحله­ی پیشرونده) با نهشت مجموعه کانیایی سیلیکاتی کلسیمی بدون آب (آندرادیت و دیوپسید-هدنبرگیت) در گستره­ی دمایی C° ۵۵۰-۴۷۰ شکل گرفته است. در مرحله­ی پسرونده(دمایC°۴۷۰>) حجم بزرگی از این سیلیکات­های بدون آب، دگرسان شده و به مجموعه­ای از کانی­های سیلیکاتی کلسیمی آبدار با کلسیم کمتر (اپیدوت و ترِمولیت - اکتینولیت) تبدیل شده و در نهایت مجموعه سیلیکات­های کلسیمی آبدار و بدون آب، دستخوش دگرسانی شده و در گستره­ی دمایی زیر  C°۳۰۰ به مجموعه ریز دانه شامل کلریت، کلسیت، کوارتز و کانی­های رسی تبدیل شده­اند. نبود ولاستونیت در نمونه­های اسکارنی محمد آباد می­تواند نشانگر تشکیل مجموعه­ی آندرادیت و هدنبرگیت در دمای کمتر از  C°۵۵۰ باشد. حضور بافت همرشدی و نبود بافت جانشینی در آندرادیت و پیروکسن، گویای تشکیل همزمان آن­ها در گستره­ی دمایی C°۵۵۰ - ۴۳۰ و ۲۶-۱۰ تا ۲۳-۱۰ fO_۲ = است. در دمای C°۴۷۰> آندرادیت در گستره­ی ۲۴-۱۰ تا ۲۱-۱۰ fO_۲ = به مجموعه­ی کانیایی کوارتز، کلسیت و مگنتیت تبدیل شده است. حضور مگنتیت و پیریت همراه با کوارتز و کلسیت در مجموعه­ی کانیایی زیر مرحلهIII، نشانگر ۶-۱۰fS_۲ ~ و دماهای C°۴۳۰> برای شاره­های دگرنهاد کننده است.

هورنفلس­ها و اسکارن­های سیاه کمر در ۵ کیلومتری غرب روستای ده­سلم و در فاصله­ی ۸۵ کیلومتری شهرستان نهبندان، جنوب­غربی استان خراسان­جنوبی و حاشیه­ی شرقی پهنه­ی­لوت قرار دارد. نفوذ توده­ی گرانیتوئیدی معروف به کوه­ریگی به سن ائوسن فوقانی  داخل سنگ­های آهکی و رسوبی کرتاسه باعث تشکیل این اسکارن شده است. کوه­ریگی دارای ترکیب غالب گرانودیوریتی و حاوی کانی­های پلاژیوکلاز، کوارتز، ارتوز، هورنبلند و بیوتیت است، بررسی­های ژئوشیمیایی و زمین­ساختی این توده نشان می­دهد که دارای ماهیت آهکی-قلیایی نوع  Iاست. هورنفلس­ها بیشتر حاوی کانی­های کوارتز، پلاژیوکلاز و پیروکسن هستند. بررسی­های کانی­شناسی و زمین­شناسی هورنفلس­­ها و زون­های اسکارنی سیاه­کمر نشان می­دهد که این کانی­ها طی دو مرحله اصلی دگرگونی و دگرنهادی (مرحله­ی پیشرونده و پسرونده) تشکیل شده­اند. که در مرحله­ی دگرگونی سنگ­های هورنفلسی و مرمرها و در مرحله­ی اصلی دگرنهادی پیشرونده سیلیکات­های کلسیمی بدون آب (ولاستونیت، گروسولار، آندرادیت و دیوپسید) تشکیل شده­اند، در مرحله­ی اصلی دگرنهادی پسرونده این کانی­ها دستخوش دگرسانی و به کانی­های سیلیکاتی کلسیمی آبدار (اپیدوت، کلریت و مقدار کمی ترمولیت- اکتینولیت) تبدیل شده­اند و در نهایت در دگرسانی پسرونده پسین مجموعه­ای ریزدانه از کانی­های کلریت، کوارتز، کلیست و کانی­های رسی بوجود آمده­اند. حضور ولاستونیت، مگنتیت و آندرادیت حاکی از تشکیل این اسکارن­ها در گستره­ی دمایی حدود ۵۵۰ درجه­ی سانتیگراد و گریزندگی بالای اکسیژن (fO_۲ = ۱۰^-۱۲-۱۰^-۲۳) بوده است، اسکارن سیاه کمر از نوع اسکارن­های کلسیمی است.