۹ نتیجه برای رستمی
آقای مجتبی رستمی، آقای سید احمد مظاهری،
دوره ۲۱، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده
مجموعه پلوتونیک کوهمیش در۳۰کیلومتری جنوب شهرستان سبزوار واقع شده و از نظر ردهبندی زمین ساختی، بخشی از منطقهی سبزوار است. واحدهای چینهای مناطق اطراف آن شامل کنگلومرا، توف، ماسهسنگ با سن پالئوژن و واحدهای توف و رادیولاریت و آندزیت با سن کرتاسه فوقانی هستند. این مجموعه از دو گونه سنگ پلوتونیک تشکیل شده که عبارتنداز: (۱) مجموعه گرانیتوئیدهای واقع در شمال کوهمیش که بیشتر از مونزوگرانیت و پیروکسنگرانودیوریت با سن بعد از پالئوسن تشکیل شدهاند. این سنگها از نظر ژئوشیمی آهکی- قلیایی، پرآلومین و از نوع I هستند. (۲) مجموعه گابرو ـ دیوریت در جنوب کوهمیش، که از سنگهای پلوتونیک مختلف مانند گابرو، دیوریت و گابرودیوریت با سن کرتاسه بالایی تشکیل شده است. این سنگها از نظر ژئوشیمی سری تولئیتی شبه رخشان، و از تیپ I هستند. این دو مجموعه در رژیم زمینساختی قوسهای آتشفشانی وابسته به حاشیهی فعال قارهای بهوجود آمده و با تکیه بر دادههای ژئوشیمیایی و روابط صحرایی خاستگاه ماگمایی مجموعه پلوتونیک بایستی ماگمایی مشتق از گوشته باشد. این ماگما از عناصرTi ، NbوBa بیهنجاری منفی را نشان میدهد که بیانگر تشکیل این سنگها در محیط فرورانش است و نیز بیهنجاری مثبت Rb و K نیز نشانگر محیطهای فرورانشاند. با توجه به پیشینهی زمینشناسی منطقه، احتمالاً با فرورانش پوستهی اقیانوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی در اثر کوهزایی لارامید (در اواخر کرتاسه) همراه بوده است. مرز بین این دو توده به صورت سینوسی و تدریجی است. این نوع شکل وهمجواری نشانگر دگرنهادی و واکنشهای شیمیایی بین ماگمای داغ گرانیتوئیدی با دیوریتهای منجمد شده قبلی است.
آقای سید مسعود همام، آقای مجتبی لشکری پور، خانم آزاده ملکزاده شفارودی، آقای مجتبی رستمیحصوری،
دوره ۲۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۵ )
چکیده
تودهی گرانیتوئیدی کوهمیش در ۴۵ کیلومتری جنوب سبزوار واقع شده و از نظر تقسیمبندی زمین ساختی، بخشی از منطقهی سبزوار است. ترکیب آن از گرانیت تا دیوریت و گابرو تغیر میکند و در زمره گرانیتوئیدهای نوع I قرار میگیرد. بنابر نمودارهای ژئوشیمیایی دارای ماهیت آهکی-قلیایی و شبه آلومین تاپرآلومین ضعیف است. همچنین الگوی مسطح عناطر نادر خاکی نشان میدهد که خاستگاه ماگمای اولیه این توده در خارج از گسترهی پایداری گارنت است. در نمودارهای عنکبوتی عناصر کمیاب، همهی فازهای توده گرانیتوئیدی مورد بررسی بیهنجاری منفی Nb و Ti و نیز بیهنجاری مثبت Rb و K مشاهده میشود که نشانگر محیط های فرورانشی است. مقایسه فراوانی عناصر ناسازگار سنگهای منطقهی مورد بررسی با تغییرات این عناصر در گرانیتوئیدهای محیطهای مختلف زمینساختی، بیانگر تشابه آنها با گرانیتوئیدهای کمان آتشفشانی آند است. همچنین نمودارهای تفکیک محیط های زمینساختی، بیانگر ارتباط تودههای مورد بررسی کوهمیش با کمان آتشفشانی (VAG) بوده که در نتیجه فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی تشکیل شده است.
آقای مجتبی رستمیحصوری، آقای حبیبالله قاسمی، آقای پانگ کاوان نانگ، آقای مهدی رضایی، آقای محسن مباشری،
دوره ۲۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
در منطقه رضا آباد در شرق شاهرود، دسته دایکهای دیابازی (گابرو/ دیوریتی) با روندهای شمال غربی- جنوب خاور، مجموعه دگرگونی- آذرین پرکامبرین ایران مرکزی را قطع کردهاند. این سنگها دارای بافتهای میان دانهای، افیتی و نیمهافیتی هستند. کانیهای اصلی تشکیلدهنده این سنگها شامل کلینوپیروکسن (اوژیت تا دیوپسید)، پلاژیوکلاز (الیگوکلاز- آندزین و لابرادوریت- بیتونیت) و آمفیبول (مگنزیوهورنبلند) است. آپاتیت، اسفن و منیتیت نیز کانیهای فرعی آنها را تشکیل میدهند. براساس شیمی کلینوپیروکسنها، ماگمای اولیه سازنده این سنگها دارای ماهیت قلیایی و بیانگر جایگاه درون ورقهای بوده است. برآوردهای دما- فشارسنجی روی کانی کلینوپیروکسن بیانگر گستره دمایی ۱۱۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد و فشار ۱ تا ۱۰ کیلوبار با تراکمی در گستره ۴ تا ۸ کیلوبار برای تبلور این سنگهاست. براین اساس میتوان شروع تبلور کلینوپیروکسنها را در آشیانه ماگمایی موجود در عمق ۲۵ کیلومتری معادل با پوستهی میانی در نظرگرفت.
خانم صغری راستی، آقای علی رستمی، آقای پیام توکلی،
دوره ۲۹، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
ذخیره منگنز مورد بررسی در ۴۰ کیلومتری شمال شرق حاجی آباد در استان هرمزگان واقع شده است. از نظر ساختاری، این ذخیره در دورترین بخش جنوب شرقی پهنه سنندج- سیرجان قرار دارد. کانهزایی منگنز در در این منطقه به صورت لایهای، رگهای و تودهای درون مرمرهای کلسیتی-دولومیتی و میکاشیستهای دونین صورت گرفته است. در مقاطع میکروسکوپی این نهشتههای معدنی، قطعههای سنگهای میکاشیست و دولومیتهای سیلیسی شده میزبان با کانیهای کدر منگنز توسط فرایند پرکننده فضای خالی سیمانی پر شدهاند. کانیهای اصلی این کانسار شامل تودوروکیت، اسپسارتین، آلماندین و کلسیت بوده و کانیهای پیرولوزیت، گوتیت و کوارتز در این کانسار کانیهای فرعی هستند. بر اساس دادههای زمین شیمیایی، مقدار منگنز کانسنگ به بیش از ۴۱ درصد وزنی میرسد. مقدار فسفر و تیتانیوم پایین است که هرگونه خاستگاه ماگمایی را برای نهشتههای مورد بررسی رد میکند. از یک سو، نبود ویژگیهای وابسته به اسکارنها و از سویی دیگر، دادههای صحرایی، کانیشناسی و زمینشیمیایی نشان میدهند که این نهشتههای منگنز با ورود سیال های منگنزدار با یک خاستگاه آتشفشانی در یک حوضه رسوبی تشکیل شده و سپس توسط دگرگونی ناحیهای در واحدهای میکاشیست و آهکهای دگرگون شده مجموعه خبر تمرکز دوباره یافته و تغلیظ شدهاند.
آقای پیام توکلی، آقای علی رستمی، صغری راستی،
دوره ۳۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
ذخیره آهن تنگ زاغ در ۱۱۷ کیلومتری شمال شرق بندرعباس، استان هرمزگان و در پهنه ساختاری زاگرس چینخورده واقع است. کانهزایی آهن به صورت اکسیدهای آهن (هماتیت) درون گنبد نمکی و یا در شکستگیها و سطوح بینلایهای سازندهای جوانتر وابسته به دوران سوم صورت گرفته است. بر اساس بررسیهای میکروسکوپی، قطعههای دولومیتی سنگهای میزبان با اکسیدهای آهن در اثر فرایند جانشینی دربرگرفته شدهاند. بافت کانسنگ رگهای، رگچهای، جانشینی و پرکننده فضاهای خالی است. هماتیت فراوانترین کانی سازنده این کانسار است و کانیهای گوتیت، دولومیت و کوارتز کانیهای فرعی این کانسار هستند. بر پایه دادههای زمین شیمیایی، مقدار اکسید آهن در این کانسار به بیش از ۸۹ درصد وزنی میرسد. مقدار فسفر و تیتانیوم پایین از یک سو خاستگاه ماگمایی و از سوی دیگر نبود ویژگیهای مربوط به اسکارنها خاستگاه اسکارنی ذخیره آهن مورد بررسی را رد میکند. با توجه به دادههای صحرایی و ویژگیهای کانیشناسی و زمین شـیمیایی، کانسـار آهـن تنگ زاغ در چهار مرحله تشکیل شده است: ۱. جایگیری تـودههای آتشفشانی و ورود سیالهای آهندار با یک خاستگاه آتشفشانی در یک حوضه رسوبی، ۲. غنیسازی آهن توسط فعالیت سیالهای گرمابی به دلیل گنبدزایی نمکی، ۳. تمرکز و نهشت دوباره آهن توسط فعالیتهای زمینساختی و ۴. تشکیل کانیهای هماتیت، گوتیت و مالاکیت در اثر عملکرد فرایندهای سوپرژن و هوازدگی بر روی ذخیره، کانیهای هماتیت، گوتیت و مالاکیت تشکیل شدهاند.
آقای علی رستمی، آقای صمد علیپور، آقای علی عابدینی،
دوره ۳۰، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۱ )
چکیده
گنبدهای نمکی هرمز و گچین به ترتیب در ۱۷ کیلومتری جنوب و ۵۰ کیلومتری غرب بندرعباس، بر کمربند زاگرس واقع هستند. رخنمونهای گستردهای از سنگها و توف ریولیتی در این گنبدهای نمکی دیده میشود. کانیهای اصلی تشکیلدهنده ریولیتها شامل هماتیت، مگنتیت، پیریت، آهکیوپیریت و آپاتیت (گنبد نمکی هرمز) هستند. بر پایه شواهد زمینشیمیایی، سنگهای ریولیتی هرمز و گچین وابسته به سریهای ماگمایی آهکی قلیایی تا شوشونیتی هستند و طی یک نظام زمینساختی از نوع کمانهای آتشفشانی کرانه فعّال قارهای تشکیل شدهاند. نبود ناهنجاریهای منفی Nb و مثبت Pb در ریولیتهای هرمز و گچین نشاندهنده ماگمای برآمده از خاستگاه گوشتهای با آلودگی کمی از سنگهای پوستهای و وابسته به فرورانش است. مقدار میانگین نسبتهای (La/Yb)N و (Ce/Yb)N به عنوان شاخص نسبت عناصر خاکی نادر سبک (LREE) به سنگین (HREE) نشاندهندهی غنیشدگی آشکار LREEها نسبت به HREEها برای سنگهای ریولیتی هرمز در برابر سنگهای ریولیتی گچین است. همبستگی قوی و مثبت بین مجموعه عناصر خاکی نادر با مجموعه اکسیدهای آهن، فسفات، کلسیم و همچنین ناهنجاریهای مثبت La و Ce و منفی P در نمونههای ریولیتی هرمز نسبت به نمونههای گنبد نمکی گچین، پیامد حضور کانی آپاتیت در این سنگهاست. الگوی پراکندگی عناصر خاکی نادر سبک در آپاتیتهای گنبد نمکی هرمز از روند منظمتر و یکنواختتری پیروی میکند، به طوری که LREEها سازگاری بیشتری برای تمرکز در کانی آپاتیت نشان میدهند. پایین بودن مقدار Eu/Eu* در آپاتیتهای هرمز (ppm ۰۴/۰-۰۱/۰) نسبت به ریولیتهای هرمز (ppm ۱/۱-۳/۰) میتواند بیانگر تغییر ترکیب ماگمایی طی تشکیل آپاتیتها باشد. افزون بر این، افزایش ناهنجاری منفی Eu میتواند به دلیل تبلور فلدسپارها باشد که Euرا از مذاب جدا کرده و در خود متمرکز میسازند و در آپاتیتهای هرمز نشانگر درجه جدایش بالاست. آپاتیتهای گنبد نمکی هرمز، با غنیشدگی LREEها نسبت به HREEها، ناهنجاریهای منفی Eu و مثبت Ce و غلظتهای عناصر خاکی نادر قابل توجه تا ppm ۸۸۸۲ به عنوان کانی رهیافت نقش مهمی در ارزیابی توزیع عناصر خاکی نادر در ریولیت گنبد نمکی هرمز دارند.
آقای حمید رستمی پور، دکتر مهرداد بهزادی، آقای رامین شهبازی، آقای محمد امینی،
دوره ۳۲، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
رویداد کانهزایی مس و طلا در گستره سلطان انوچ در جنوبغربی ملایر، بخشی از پهنه سنندج - سیرجان است. از مهمترین واحدهای سنگی منطقه مورد بررسی میتوان به شیست، سنگ آهک و تودههای نفوذی اسیدی تا حدواسط اشاره کرد. دگرسانیهای غالب منطقه دگرسانیهای پروپلیتی، سریسیتی، آرژیلیک و هماتیتی هستند، که بصورت محلی و در ارتباط با تشکیل اسکارن گسترش دارند. کانیهای کوارتز، اپیدوت، هماتیت، مگنتیت، پیریت و مالاکیت کانیهای شاخص دیده شده در مقاطع میکروسکوپی هستند. کانیسازی طلا و مس به صورت رگهای و پرکننده فضای خالی دیده میشود. در نمونههای برداشت شده، بیشترین مقدار طلا ۶۷۵ میلی گرم در تن و بیشترین مقدار مس ۳۷۲۰۰ گرم در تن است. درست در مرز توده نفوذی با سنگهای کربناتی، آثار گستردهای از واکنشهای شیمیایی دگرگونی کناری سامانه باز دیده شده است. تودههای نفوذی در گسترهی مشترک گرانیتهای قوس آتشفشانی و همزمان با برخورد قرار دارند. از این رو، فعالیت ماگمایی منطقه در ارتباط با محیط فرورانشی است.
آقای حمید رستمی پور، دکتر مهرداد بهزادی،
دوره ۳۱۰۰، شماره ۱۰۰۰ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده
کانسار مس و روی سولفید تودهای سرگز در ۳۰ کیلومتری هوایی شمالغرب شهرستان جیرفت و جنوب شرق ایران قرار دارد. بازالتهای بالشی با سن تریاس بالایی-ژوراسیک زیرین میزبان کانهزایی مس و روی سولفید تودهای میباشند. این کانسار در زون ساختاری سنندج-سیرجان واقع شده است. در این محدوده زون سولفید تودهای در مرز ژاسپر و بازالت قرار دارد، به صورتی که از سطح به عمق ابتدا واحد فلیشی و به ترتیب آندزیت، پیروکلاستیک، ژاسپر، سولفید تودهای، استرینگر برشی شده، استرینگر فاقد کانهزایی و بازالت رویت میشود. کانهزایی همراه با دگرسانی سیلیسی-کلریتی میباشد. این دگرسانیها از لحاظ مکانی وابسته به کانهزایی هستند. در این پژوهش منشا سیالات کانسارساز به همراه شوری، عمق به دام افتادن و فشار محیط تشکیل کانسار مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه میانبارهای سیال نشان داد سیال گرمابی مولد کانهزایی متشکل از آب اقیانوسی و دگرگونی میباشد. مقادیر ایزوتوپ اکسیژن سیال محاسبه شده بین ۲/۱- تا ۳۶/۱۳- در هزار میباشد که نشان از اختلاط چند سیال با منشاهای متفاوت(آب جوی و آب اقیانوسی) است، بنابراین کانسار سرگز از سیالاتی با ماهیت جوی، اقیانوسی، حوضهای و دگرگونی تشکیل شده است. مطالعه میانبارهای سیال نشان داد سیالات کانهزا در عمق کم و فشار پایین باعث تشکیل کانسار مس و روی سرگز شده است.
آقای حمید رستمی پور، دکتر مهرداد بهزادی،
دوره ۳۱۰۰، شماره ۱۰۰۰ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده
کانسار سولفید تودهای آتشفشانزاد سرگز در جنوبشرق ایران، شمالغرب شهرستان جیرفت میباشد. ترکیب سنگ شناسی محدوده شامل بازالتهای بالشی، آندزیت، پیروکلاستیک و فلیش میباشد. تشکیل بلاک اسموکرها در واحدهای بازالتی با ساخت بالشی باعث کانهزایی مس و روی سولفید تودهای در کانسار سرگز شده است. رویداد کانهزایی مس و روی در کانسار سرگز در بخش جنوبشرقی پهنه ساختاری سنندج - سیرجان میباشد که به صورت تودهای و استرینگر ایجاد شده است. پیریت کانی اصلی سولفیدی در این کانسار میباشد که کانههای کالکوپیریت، اسفالریت، تنانتیت و پیروتیت به همراه آن یافت میشود. در مناطق کانهزایی مهمترین دگرسانیهای مشاهده شده در سنگ میزبان کانهزایی، دگرسانی سیلیسی و کلریتی میباشد. این دگرسانیها از لحاظ زمانی-مکانی وابسته به زون کانهزایی هستند. با استفاده از میانگین دمای همگنشدگی سیالات درگیر بدست آمده از ۸۹ نمونه سیال درگیر، تفکیک ایزوتوپ گوگرد سیال نسبت به ایزوتوپ گوگرد در تعادل با کانیهای سولفیدی انجام شد. بررسیها نشان داد منشا گوگرد سیال گرمابی مولد کانهزایی متشکل از سنگهای دگرگونی، و همچنین گوگرد ماگمایی میباشد. مطالعه عناصر کمیاب و نادر خاکی در زون کانهزایی نشاندهنده بیهنجاری منفی در عناصر HFSE و بیهنجاری مثبت در عناصر سنگدوست LILE میباشد. بیهنجاری مثبت در عناصر سنگدوست میتواند نشاندهنده اختلاط سیال کانهزا با سنگهای سیلیکاتی باشد.