جستجو در مقالات منتشر شده


۹ نتیجه برای رستمی

آقای مجتبی رستمی، آقای سید احمد مظاهری،
دوره ۲۱، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده

مجموعه پلوتونیک کوه­میش در۳۰کیلومتری جنوب شهرستان سبزوار واقع شده و از نظر رده­بندی زمین ساختی، بخشی از منطقه­ی سبزوار است. واحد­های چینه­ای مناطق اطراف آن شامل کنگلومرا، توف، ماسه­سنگ با سن پالئوژن و واحدهای توف و رادیولاریت و آندزیت با سن کرتاسه فوقانی هستند. این مجموعه از دو گونه سنگ­ پلوتونیک تشکیل شده که عبارتند­از: (۱) مجموعه گرانیتوئیدهای واقع در شمال کوه­میش که بیشتر از مونزوگرانیت و پیروکسن­گرانودیوریت با سن بعد از پالئوسن تشکیل شده­اند. این سنگ­ها از نظر ژئوشیمی آهکی- قلیایی، پرآلومین و از نوع I هستند. (۲) مجموعه گابرو ـ دیوریت در جنوب کوه­میش، که از سنگ­های پلوتونیک مختلف مانند گابرو، دیوریت و گابرودیوریت با سن کرتاسه بالایی تشکیل شده است. این سنگ­ها از نظر ژئوشیمی سری تولئیتی شبه رخشان، و از تیپ I هستند. این دو مجموعه در رژیم زمین­­ساختی قوس­های آتشفشانی وابسته به حاشیه­ی فعال قاره­ای به­وجود آمده و با تکیه بر داده­های ژئوشیمیایی و روابط صحرایی خاستگاه ماگمایی مجموعه پلوتونیک بایستی ماگمایی مشتق از گوشته باشد. این ماگما از عناصرTi ، NbوBa  بی­هنجاری منفی را نشان می­دهد که بیانگر تشکیل این سنگ­ها در محیط فرورانش است و نیز بی­هنجاری مثبت Rb و K نیز نشان­گر محیط­های فرورانش­اند. با توجه به پیشینه­ی زمین­شناسی منطقه، احتمالاً با فرورانش پوسته­ی اقیانوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی در اثر کوه­زایی لارامید (در اواخر کرتاسه) همراه بوده است. مرز بین این دو توده به صورت سینوسی و تدریجی است. این نوع شکل وهمجواری نشانگر دگرنهادی و واکنش­های شیمیایی بین ماگمای داغ گرانیتوئیدی با دیوریت­های منجمد شده قبلی است.


آقای سید مسعود همام، آقای مجتبی لشکری پور، خانم آزاده ملک‌زاده شفارودی، آقای مجتبی رستمی‌حصوری،
دوره ۲۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۵ )
چکیده

توده­ی گرانیتوئیدی کوه­میش در ۴۵ کیلومتری جنوب سبزوار واقع شده و از نظر تقسیم­بندی زمین ساختی، بخشی از منطقه­ی سبزوار است. ترکیب آن از گرانیت تا دیوریت و گابرو تغیر می­کند و در زمره گرانیتوئیدهای نوع I قرار می‌گیرد. بنابر نمودار­های ژئوشیمیایی دارای ماهیت آهکی-قلیایی و شبه آلومین تاپرآلومین ضعیف است. همچنین الگوی مسطح عناطر نادر خاکی نشان می‌دهد که خاستگاه ماگمای اولیه این توده در خارج از گستره­ی پایداری گارنت است. در نمودارهای عنکبوتی عناصر کمیاب، همه­ی فازهای توده گرانیتوئیدی مورد بررسی بی‌هنجاری منفی Nb و Ti و نیز بی­هنجاری مثبت  Rb و K مشاهده می‌شود که نشانگر محیط های فرورانشی است. مقایسه فراوانی عناصر ناسازگار سنگ‌های منطقه­ی مورد بررسی با تغییرات این عناصر در گرانیتوئیدهای محیط‌های مختلف زمین‌ساختی، بیانگر تشابه آن­ها با گرانیتوئیدهای کمان آتشفشانی آند است. همچنین نمودارهای تفکیک محیط های زمین‌ساختی، بیانگر ارتباط توده‌های مورد بررسی کوه‌میش با کمان آتشفشانی (VAG) بوده که در نتیجه فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زیر ایران مرکزی تشکیل شده است.     


آقای مجتبی رستمی‌حصوری، آقای حبیب‌الله قاسمی، آقای پانگ کاوان نانگ، آقای مهدی رضایی، آقای محسن مباشری،
دوره ۲۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده

در منطقه رضا ­آباد در شرق شاهرود، دسته دایک­های دیابازی (گابرو/ دیوریتی) با روند­های شمال غربی- جنوب خاور، مجموعه دگرگونی- آذرین پرکامبرین ایران مرکزی را قطع کرده­اند. این سنگ­ها دارای بافت­های میان دانه­ای، افیتی و نیمه­افیتی هستند. کانی­های اصلی تشکیل­دهنده این سنگ­ها شامل کلینوپیروکسن (اوژیت تا دیوپسید)، پلاژیوکلاز (الیگوکلاز- آندزین و لابرادوریت- بیتونیت) و آمفیبول (مگنزیوهورنبلند) است. آپاتیت، اسفن و منیتیت نیز کانی­های فرعی آن­ها را تشکیل می­دهند. براساس شیمی کلینوپیروکسن­ها، ماگمای اولیه سازنده این سنگ­ها دارای ماهیت قلیایی و بیانگر جایگاه درون ورقه­ای بوده است. برآوردهای دما- فشارسنجی روی کانی کلینوپیروکسن بیانگر گستره دمایی ۱۱۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتی­گراد و فشار ۱ تا ۱۰ کیلوبار با تراکمی در گستره ۴ تا ۸ کیلوبار برای تبلور این سنگ­هاست. براین اساس می­توان شروع تبلور کلینوپیروکسن­ها را در آشیانه ماگمایی موجود در عمق ۲۵ کیلومتری معادل با پوسته­ی میانی در نظرگرفت.     
خانم صغری راستی، آقای علی رستمی، آقای پیام توکلی،
دوره ۲۹، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده

ذخیره منگنز مورد بررسی در ۴۰ کیلومتری شمال شرق حاجی آباد در استان هرمزگان واقع شده است. از نظر ساختاری، این ذخیره در دورترین بخش جنوب شرقی پهنه سنندج- سیرجان قرار دارد. کانه­زایی منگنز در در این منطقه به صورت لایه‌ای، رگه‌ای و توده‌ای درون مرمرهای کلسیتی-دولومیتی و میکاشیست‌های دونین صورت گرفته است. در مقاطع میکروسکوپی این نهشتههای معدنی، قطعه­های سنگ‌های میکاشیست و دولومیت‌های سیلیسی شده میزبان با کانی‌های کدر منگنز توسط فرایند پرکننده فضای خالی سیمانی پر شده­اند. کانی‌های اصلی این کانسار شامل تودوروکیت، اسپسارتین، آلماندین و کلسیت بوده و کانی‌های پیرولوزیت، گوتیت و کوارتز در این کانسار کانی‌های فرعی هستند. بر اساس داده­های زمین شیمیایی، مقدار منگنز کانسنگ به بیش از ۴۱ درصد وزنی می‌رسد. مقدار فسفر و تیتانیوم پایین است که هرگونه خاستگاه ماگمایی را برای نهشته‌های مورد بررسی رد می‌کند. از یک سو، نبود ویژگی‌های وابسته به اسکارن­ها و از سویی دیگر، داده­های صحرایی، کانی‌شناسی و زمین­شیمیایی نشان می‌دهند که این نهشته‌های منگنز با ورود سیال های منگنزدار با یک خاستگاه آتشفشانی در یک حوضه رسوبی تشکیل شده و سپس توسط دگرگونی ناحیه­ای در واحدهای میکاشیست و آهک‌های دگرگون شده مجموعه خبر تمرکز دوباره یافته و تغلیظ شده­اند.    
آقای پیام توکلی، آقای علی رستمی، صغری راستی،
دوره ۳۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده

ذخیره آهن تنگ زاغ در ۱۱۷ کیلومتری شمال شرق بندرعباس، استان هرمزگان و در پهنه ساختاری زاگرس چین­خورده واقع است. کانه­زایی آهن به صورت اکسیدهای آهن (هماتیت) درون گنبد نمکی و یا در شکستگی­ها و سطوح بین­لایه­ای سازندهای جوان­تر وابسته به دوران سوم صورت گرفته است. بر اساس بررسی­های میکروسکوپی، قطعه­های دولومیتی سنگ‌های میزبان با اکسیدهای آهن در اثر فرایند جانشینی دربرگرفته شده­اند. بافت­ کانسنگ رگه­ای، رگچه­ای، جانشینی و پرکننده فضاهای خالی است. هماتیت فراوان­ترین کانی‌ سازنده این کانسار است و کانی‌های گوتیت، دولومیت و کوارتز کانی‌های فرعی این کانسار هستند. بر پایه داده­های زمین شیمیایی، مقدار اکسید آهن در این کانسار به بیش از ۸۹ درصد وزنی می‌رسد. مقدار فسفر و تیتانیوم پایین از یک سو خاستگاه ماگمایی و از سوی دیگر نبود ویژگی‌های مربوط به اسکارن­ها خاستگاه اسکارنی ذخیره آهن مورد بررسی را رد می­کند. با توجه به داده­های صحرایی و ویژگی­های کانی‌شناسی و زمین شـیمیایی، کانسـار آهـن تنگ زاغ در چهار مرحله تشکیل شده است: ۱. جایگیری تـوده­های آتشفشانی و ورود سیال­های آهن­دار با یک خاستگاه آتشفشانی در یک حوضه رسوبی، ۲. غنی­سازی آهن توسط فعالیت سیال­های گرمابی به دلیل گنبدزایی نمکی، ۳. تمرکز و نهشت دوباره آهن توسط فعالیت­های زمین­ساختی و ۴. تشکیل کانی­های هماتیت، گوتیت و مالاکیت در اثر عملکرد فرایندهای سوپرژن و هوازدگی بر روی ذخیره، کانی­­های هماتیت، گوتیت­ و مالاکیت تشکیل شده­اند.
آقای علی رستمی، آقای صمد علیپور، آقای علی عابدینی،
دوره ۳۰، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۱ )
چکیده

گنبدهای نمکی هرمز و گچین به ترتیب در ۱۷ کیلومتری جنوب و ۵۰ کیلومتری غرب بندرعباس، بر کمربند زاگرس واقع هستند. رخنمون‏‏های گسترده‏ای از سنگ‏ها و توف ریولیتی در این گنبدهای نمکی­ دیده می‏شود. کانی­های اصلی تشکیل‌دهنده ریولیت­ها شامل هماتیت، مگنتیت، پیریت، آهکیوپیریت و آپاتیت (گنبد نمکی هرمز) هستند. بر پایه شواهد زمین­شیمیایی، سنگ‏های ریولیتی هرمز و گچین وابسته به سری‏های ماگمایی آهکی قلیایی تا شوشونیتی هستند و طی یک نظام زمین‏ساختی از نوع کمان‏های آتشفشانی کرانه فعّال قاره‏ای تشکیل شده‏اند. نبود ناهنجاری­های منفی Nb و مثبت Pb در ریولیت‏های هرمز و گچین نشان­دهنده ماگمای برآمده از خاستگاه گوشته­ای با آلودگی کمی از سنگ­های پوسته­ای و وابسته به فرورانش است. مقدار میانگین نسبت‏های (La/Yb)N و (Ce/Yb)N به عنوان شاخص نسبت عناصر خاکی نادر سبک (LREE) به سنگین  (HREE) نشان­دهنده‏ی غنی‏شدگی آشکار LREEها نسبت به HREEها برای سنگ‏های ریولیتی هرمز در برابر سنگ‏های ریولیتی گچین است. همبستگی قوی و مثبت بین مجموعه عناصر خاکی نادر با مجموعه اکسیدهای آهن، فسفات، کلسیم و همچنین ناهنجاری­های مثبت La و Ce و منفی P در نمونه‏های ریولیتی هرمز نسبت به نمونه‏های گنبد نمکی گچین، پیامد حضور کانی آپاتیت در این سنگ‏هاست. الگوی پراکندگی عناصر خاکی نادر سبک در آپاتیت‏های گنبد نمکی هرمز از روند منظم‏تر و یکنواخت‏تری پیروی می‏کند، به طوری که LREEها سازگاری بیشتری برای تمرکز در کانی آپاتیت نشان می‏دهند. پایین بودن مقدار Eu/Eu* در آپاتیت‏های هرمز (ppm ۰۴/۰-۰۱/۰) نسبت به ریولیت‏های هرمز (ppm ۱/۱-۳/۰) می‏تواند بیانگر تغییر ترکیب ماگمایی طی تشکیل آپاتیت‏ها باشد. افزون بر این، افزایش ناهنجاری منفی Eu می‏تواند به دلیل تبلور فلدسپارها باشد که  Euرا از مذاب جدا کرده و در خود متمرکز می‏سازند و در آپاتیت­های هرمز نشانگر درجه جدایش بالاست. آپاتیت‏‌های گنبد نمکی هرمز، با غنی‏شدگی LREEها نسبت به HREEها، ناهنجاری­های منفی Eu و مثبت Ce و غلظت‏‌های عناصر خاکی نادر قابل توجه تا ppm ۸۸۸۲ به عنوان کانی رهیافت نقش مهمی در ارزیابی توزیع عناصر خاکی نادر در ریولیت گنبد نمکی هرمز دارند. 
آقای حمید رستمی پور، دکتر مهرداد بهزادی، آقای رامین شهبازی، آقای محمد امینی،
دوره ۳۲، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده

رویداد کانه­زایی مس و طلا در گستره سلطان انوچ در جنوب­غربی ملایر، بخشی از پهنه سنندج - سیرجان است. از مهم­ترین واحدهای سنگی منطقه مورد بررسی می­توان به شیست، سنگ آهک و توده­های نفوذی اسیدی تا حدواسط اشاره کرد. دگرسانی­های غالب منطقه دگرسانی­های پروپلیتی، سریسیتی، آرژیلیک و هماتیتی هستند، که بصورت محلی و در ارتباط با تشکیل اسکارن گسترش دارند. کانی­های کوارتز، اپیدوت، هماتیت، مگنتیت، پیریت و مالاکیت کانی­های شاخص دیده شده در مقاطع میکروسکوپی هستند. کانی­سازی طلا و مس به صورت رگه­ای و پرکننده­ فضای خالی دیده می­شود. در نمونه­های برداشت شده، بیشترین مقدار طلا ۶۷۵ میلی گرم در تن و بیشترین مقدار مس ۳۷۲۰۰ گرم در تن است. درست در مرز توده نفوذی با سنگ­های کربناتی، آثار گسترده­ای از واکنش­های شیمیایی دگرگونی کناری سامانه باز دیده شده است. توده­های نفوذی در گستره­ی مشترک گرانیت­های قوس آتشفشانی و همزمان با برخورد قرار دارند. از این رو، فعالیت ماگمایی منطقه در ارتباط با محیط فرورانشی است.
آقای حمید رستمی پور، دکتر مهرداد بهزادی،
دوره ۳۱۰۰، شماره ۱۰۰۰ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده

 کانسار مس و روی سولفید توده­ای سرگز در ۳۰ کیلومتری هوایی شمال­غرب شهرستان جیرفت و جنوب شرق ایران قرار دارد.  بازالتهای بالشی با سن تریاس بالایی-ژوراسیک زیرین میزبان کانه­زایی مس و روی سولفید توده­ای می­باشند. این کانسار در زون ساختاری سنندج-سیرجان واقع شده است. در این محدوده زون سولفید توده­ای در مرز ژاسپر و بازالت قرار دارد، به صورتی که از سطح به عمق ابتدا واحد فلیشی و به ترتیب آندزیت، پیروکلاستیک، ژاسپر، سولفید توده­ای، استرینگر برشی شده، استرینگر فاقد کانه­زایی و بازالت رویت می­شود. کانه­زایی همراه با دگرسانی سیلیسی-کلریتی می­باشد. این دگرسانی­ها از لحاظ مکانی وابسته به کانه­زایی هستند. در این پژوهش منشا سیالات کانسارساز به همراه شوری، عمق به دام افتادن و فشار محیط تشکیل کانسار مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه میانبارهای سیال نشان داد سیال گرمابی مولد کانه­زایی متشکل از آب اقیانوسی و دگرگونی می­باشد. مقادیر ایزوتوپ اکسیژن سیال محاسبه شده بین ۲/۱- تا ۳۶/۱۳- در هزار می­باشد که نشان از اختلاط چند سیال با منشاهای متفاوت(آب جوی و آب اقیانوسی) است، بنابراین کانسار سرگز از سیالاتی با ماهیت جوی، اقیانوسی، حوضه­ای و دگرگونی تشکیل شده است. مطالعه میانبارهای سیال نشان داد سیالات کانه­زا در عمق کم و فشار پایین باعث تشکیل کانسار مس و روی سرگز شده است.


آقای حمید رستمی پور، دکتر مهرداد بهزادی،
دوره ۳۱۰۰، شماره ۱۰۰۰ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده

کانسار سولفید توده­ای آتشفشانزاد سرگز در جنوب­شرق ایران، شمال­غرب شهرستان جیرفت می­باشد. ترکیب سنگ شناسی محدوده شامل بازالتهای بالشی، آندزیت، پیروکلاستیک و فلیش می­باشد. تشکیل بلاک اسموکرها در واحدهای بازالتی با ساخت بالشی باعث کانه­زایی مس و روی سولفید توده­ای در کانسار سرگز شده است. رویداد کانه­زایی مس و روی در کانسار سرگز در بخش جنوب­شرقی پهنه ساختاری سنندج - سیرجان می­باشد که به صورت توده­ای و استرینگر ایجاد شده است. پیریت کانی اصلی سولفیدی در این کانسار می­باشد که کانه­های کالکوپیریت، اسفالریت، تنانتیت و پیروتیت به همراه آن یافت می­شود. در مناطق کانه­زایی مهمترین دگرسانی­های مشاهده شده در سنگ میزبان کانه­زایی، دگرسانی سیلیسی و کلریتی می­باشد. این دگرسانی­ها از لحاظ زمانی-مکانی وابسته به زون کانه­زایی هستند. با استفاده از میانگین دمای همگن­شدگی سیالات درگیر بدست آمده از ۸۹ نمونه سیال درگیر، تفکیک ایزوتوپ گوگرد سیال نسبت به ایزوتوپ گوگرد در تعادل با کانی­های سولفیدی انجام شد. بررسی­ها نشان داد منشا گوگرد سیال گرمابی مولد کانه­زایی متشکل از سنگهای دگرگونی، و همچنین گوگرد ماگمایی می­باشد. مطالعه عناصر کمیاب و نادر خاکی در زون کانه­زایی نشاندهنده بی­هنجاری منفی در عناصر HFSE و بی­هنجاری مثبت در عناصر سنگ­دوست LILE می­باشد. بی­هنجاری مثبت در عناصر سنگ­دوست می­تواند نشان­دهنده اختلاط سیال کانه­زا با سنگهای سیلیکاتی باشد. 



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Crystallography and Mineralogy

Designed & Developed by : Yektaweb