۳ نتیجه برای تاج بخش
آقای غلامرضا تاج بخش، آقای سید محمدعلی موسوی زاده،
دوره ۲۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدار و چگونگی تمرکز عناصر کمیاب و خاکی نادربلورهای گارنت وابسته به دگرگونی ناحیه‌ای مناطق ده‌سلم، زمان‌آباد، میشدوان و تنبور در خرد قاره ایران مرکزی بررسی شد. این بلورها بیشتر از میکاشیست‌های مربوط به رخساره‌های شیست سبز تا آمفیبولیت جدا شده‌اند. ترکیب کانی شناسی گارنت‌ها، آلماندین‌های غنی از منگنز و منیزیم است. الگوی عناصر خاکی نادر این کانیها در دو دسته کلی غنی از عناصر خاکی نادر سنگین و غنی از عناصر خاکی نادر سبک قرار می‌گیرند. مقدار و چگونگی تغییرات عناصر کمیاب این کانیها بیانگر غنی بودن سنگ مادر و فرایند جانشینی عناصر خاکی نادر سنگین و عناصر با شدت میدان بالا با کاتیون‌های دو ظرفیتی در ساختار بلورین است. غنی‌شدگی عناصر خاکی نادر سبک و سنگ دوست بزرگ یون نوع دوم نیز ناشی از عملکرد سیالهای غنی از این عناصر و تابع نسبت ضرایب تفکیک عناصر کانیهای در حال تعادل، تبلور یا واکنش با بلور گارنت است.
خانم مهناز خدامی، آقای غلامرضا تاج بخش،
دوره ۲۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
سنگ‌های فلسیک تجزیه شده و خاک‌های همراه آن در مناطق مختلف استان یزد بعنوان ماده اولیه سرامیک، چینی و شیشه برداشت میشوند. به منظور بررسی شدت دگرسانی و عوامل موثر بر آن، تغییرات بافتی، کانی‌شناسی فرآوردههای دگرسانی در بخش‌های آذرین سری ریزو وابسته به پرکامبرین پیشین (زرین و توت)، متاگرانیت‌های پرکامبرین (ساغند)، لویکوگرانیت‌های پس از ژوراسیک (خضرآباد) و داسیت‌های نئوژن (عبداله) بررسی تطبیقی شدند. کانیهای عمده فرآوردههای دگرسانی این مناطق شامل کوارتز، فلدسپار، ایلیت، کائولینیت و مونتموریونیت هستند. شاخص شیمیایی دگرسانی (CIA)، شاخص شیمیایی هوازدگی(CIW)، شاخص تغییرات ترکیبی (ICV) و شاخص‌شیمیایی دگرسانی پلاژیوکلاز(PIA) برای فرآوردههای دگرسانی سنگ‌های دگرگونی پرکامبرین، لویکوگرانیت‌های پس از ژوراسیک و سنگ‌های داسیتی نئوژن درجه ضعیف تا متوسط و برای فرآوردههای دگرسانی بخش‌های آذرین سری ریزو درجه متوسط تا قوی را نشان می‌دهند. تغییرات مشاهده شده ناشی از تنوع سنگ‌های مادر فلسیک، ویژگی‌های زمین ساختاری منطقه، سن و شرایط آب و هوایی است.
آقای غلامرضا تاج بخش، خانم مهناز خدامی، آقای رضا منصف،
دوره ۳۱، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
دایک‌های مافیک بسیاری با سن پالئوزوئیک پیشین در توده گرانیتوئیدی زریگان و واحدهای رسوبی میزبان آن در شمال شرق شهر بافق نفوذ کردهاند. این دایک‌ها از نظر سنگشناسی، قلیایی گابرو تا مونزوگابرو با بافت‌های دانه متوسط تا ریز بین دانهای تا دانهای هستند. کانیهای اصلی کلینوپیروکسن، آمفیبول و پلاژیوکلاز به همراه مقادیر کمتری بیوتیت، الیوین، فلدسپار قلیایی و نفلین در این سنگ‌ها دیده میشوند. آمفیبول‌ها از گروه کلسیمی و از نوع کرسوتیت - کرسوتیت پتاسیمی هستند. محاسبات زمین دما-فشارسنجی بر پایه این کانی، فشار و دمای تبلور کرسوتیت را ۲/۸-۳/۶ کیلوبار و ۱۱۱۳-۱۰۴۰ درجه سانتیگراد مشخص کردهاند. براساس ترکیب زمین شیمیایی، کرسوتیت‌ها در گستره آمفیبول‌های قلیایی، برآمده از گوشته و مربوط به محیط‌های زمینساختی کشش درون قارهای قرار دارند. با توجه به شواهد، این کانیها در ماگماهای برآمده از خیز سست کرهای آغاز کافت پالئوتتیس به همراه عملکردهای کششی گسل‌های بنیادی قطعه پشت بادام متبلور شده‌اند.
