منطقه مورد مطالعه در حدود 110 کیلومتری جنوب شاهرود و در شمال زون ساختاری ایران مرکزی واقع شده است. برونبومهای کومولیتی زیادی با ترکیب فروپارگازیت گابرویی در میان سنگهای آتشفشانی بازیک ائوسن میانی منطقه مورد مطالعه وجود دارند. آمفیبولها یکی از کانیهای مهم این انباشتههای گابرویی و بازالتهای میزبانند. بر پایه نتایج حاصل از ریزپردازنده الکترونی، آمفیبولهای موجود در انباشتههای مورد مطالعه، بر پایه تقسیمبندی لیک و همکاران، در گروه کلسیک قرار میگیرند و از نوع فروپارگازیتند. پلاژیوکلازها به صورت چشمگیری ترکیب غنی از کلسیم نشان میدهند، و منطقهبندی عادی از آنورتیت در مرکز تا بایتونیت در حاشیه دارند. ترکیب کلینوپیروکسنها بین کلسیک اوژیت و دیوپسید تغییر میکند. بنابر نتایج حاصل از زمین فشار سنج آمفیبول اشمیت، آمفیبولها در این انباشتههای گابرویی در فشار حدود 5/7 کیلو بار، در عمق حدود 26 کیلومتری متبلور شدهاند. زمین دماسنجی آمفیبولهای این سنگها نیز با دماسنجهای مختلف، تغییرات دمایی بین 830 تا 860 درجه سانتیگراد را نشان میدهند. مقادیر پایین HREE و نسبتهای La/Yb و Dy/Yb انباشتههای گابرویی نشان میدهد که ماگمای مادر آنها احتمالاً در درجههای ذوب بخشی نسبتاً بالا ( 16 تا 18 درصد) از یک خاستگاه گوشتهای ریشه گرفته است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |