کوه آتشفشان تفتان در جنوب خاوری ایران، استان سیستان و بلوچستان، و به فاصله حدود یکصدکیلومتری جنوب و جنوب خاوری شهر زاهدان قرار دارد. از دیدگاه زمین­شناسی این آتشفشان در انتهای زون ساختاری فلیش نهبندان - خاش و شمال زون مکران واقع شده است. بررسی­های صحرایی، سنگ­شناختی، و ژئوشیمیایی نشان می­دهد که سنگ­های این آتشفشان اغلب دارای ترکیب آندزیتی تا داسیتی­اند. سنگ­های این آتشفشان تنوع کانیایی زیادی ندارد و معمولاً از کانی­های اصلی پلاژیوکلاز، کوارتز، بیوتیت، هورنبلند، و پیروکسن تشکیل شده­اند. ریزپردازهای انجام شده روی کانی­های این سنگ­ها نشان می­دهد که پلاژیوکلازها فراوان، اغلب دارای منطقه­بندی وارون، نرمال و نوسانی بوده و گستره ترکیبی آن­ها از آندزین تا لابرادوریت است. مقادیراکسید سیلیسیم آن­ها معمولاً از 2_/57 تا 2_/60 درصد وزنی متغیر است. تغییرات ترکیبی پلاژیوکلازها از مرکز تا حاشیه کاملاً مشهود و مطابق با شواهد میکروسکوپی آن­ها بوده که احتمالاً حاصل عواملی چون تغییر ترکیب شیمیایی ماگما توام با تغییرات فشار، اختلاط ماگمایی و تغییرات فشار بخار آب در این آتشفشان است. فرمول ساختاری آمفیبول­ها، میکاها و پیروکسن­های موجود در سنگ­های این آتشفشان نشان می­دهد که ترکیب آن­ها غالباً بترتیب هورنبلندمنیزیم­دار، بیوتیت، هیپرستن، و دیوپسید است.