ماگماتیسم نئوژن در غرب زواریان در طی دو فاز ماگمایی جداگانه کوه آتشفشانی خستک را تشکیل داده است. واحدهای فاز پیشین شامل مجموعه‌ای از آذرآواریهای بازی تا حدواسط و گدازه‌های آندزی بازالت تا آندزیت بر روی واحدهای هم ارز سازند قرمز بالایی قرار گرفته‌اند. فاز پسین شامل توده‌های نیمه عمیق کوچک با سنگ‌شناسی گابرو- دیوریت پورفیری می‌باشد که واحدهای قبلی را قطع کرده است. سنگهای آندزی بازالت- آندزیت (فاز پیشین) و گابرو- دیوریت (فاز پسین) خصوصیات ژئوشیمیایی مشابه نشان داده و بر این اساس به لحاظ ژنتیکی می‌توانند با هم مرتبط باشند. در الگوهای عناصر نادر خاکی، سنگهای گروه گابرو- دیوریت الگوهای نسبتا مسطحی دارند اما با افزایش میزان سیلیس و به سمت سنگهای گروه آندزیت بر شیب الگوها به صورت منظم افزوده شده و LREE نسبت به HREE غنی‌شدگی نشان می‌دهد. در الگوهای عناصر ناسازگار، عناصر LILE در مقایسه با عناصر LREE غنی‌شدگی اندک نشان می‌دهند، با این حال همانند سنگهای آذرین مناطق فرورانش، تهی‌شدگی Nb-Ta را در مقایسه با عناصر نادرخاکی مجاور می‌توان مشاهده نمود. بر اساس مطالعه ژئوشیمی عناصر کمیاب، این سنگها خصوصیات حدواسط سنگهای ماگمایی متعلق به مناطق حواشی فعال قاره‌ای و جزایر قوسی را نشان می‌دهند. خصوصیات ژئوشیمیایی حدواسط حواشی فعال قاره‌ای و جزایر قوسی را می‌توان در ارتباط با ماگماتیسم در حوضه‌های کششی پشت قوس نواحی قاره‌ای دانست. ذوب بخشی با درجات نسبتا بالا در یک گوشته لیتوسفری کم عمق در رخساره اسپینل پریدوتیت که در گذشته خود تحت متاسوماتیسم حاصل از فرورانش قرار گرفته است را می‌توان عامل ماگماتیسم این منطقه دانست.