دوره 12، شماره 1 - ( 1-1383 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 103-93 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Effects of Thermo-magnetic Heat Treatment on Microstructure and Magnetic Properties
of Alnico 5DG Alloy
. www.ijcm.ir 2004; 12 (1) :93-103
URL: http://ijcm.ir/article-1-757-fa.html
URL: http://ijcm.ir/article-1-757-fa.html
نکوئی خانعلی، ، حشمتی‌منش سعید، طعطایی ، حشمتی‌منش. بررسی آثار فرآیند گرمایشی گرما مغناطیسی بر ریزساختار و سرشتهای مغناطیسی آلیاژ Alnico 5DG. مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران. 1383; 12 (1) :93-103
1- دانشگاه تهران
چکیده: (2505 مشاهده)
In this research, Alnico 5DG alloy was melt and cast in the optimum conditions and its samples were homogenised and heat treated in a magnetic field in order to obtain the required magnetic properties. Microstructure, phase composition and magnetic properties of samples were examined in every processing step. The results indicated that the properties of samples were highly influenced by processing parameters. A proper microstructure composed of a1 magnetic phase in a texture of a2 with acceptable magnetic properties was obtained by meticulous control of the processing conditions. The results also revealed that the magnetic coercivity (and remanence) of the cast samples should be increased by an appropriate heat treatment from 12 kA/m (and 0.55 T) to 41.6 kA/m (and 1.3 T), respectively.
واژه‌های کلیدی: در این بررسی آلیاژ آلنیکو 5DG در شرایط بهینه، ذوب و ریخته‌گری شده و سپس نمونه‌هایی از آن برای اصلاح ساختار و دریافت سرشتهای مغناطیسی مطلوب تحت اثر فرآیند گرمایی همگن‌سازی و گرما مغناطیسی قرار گرفتند. در هر مرحله ساختار میکروسکوپی، ترکیب فازی و خواص مغناطیسی نمونه‌‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از آنست که خواص ذکرشده تا حد زیادی تابع شرایط فرایند ساخت بوده و تنها با کنترل دقیق آنها می‌توان به ریزساختار مطلوب متشکل از فاز مغناطیسی 1 در زمینه 2 با خواص مغناطیسی قابل قبول دست یافت. نتایج نشان می‌دهند که پس از فرآیند گرایی بهینه بر نمونه ریخته‌گری شده، نیروی وادارندگی مغناطیسی از KA/m 12 به KA/m 6/41 و پسماند مغناطیسی از T 55/0 به T 32/1 افزایش می‌یابد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
