مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

درون افیولیت انارک که سن پروتروزوئیک بالایی دارد، مرمرهای خاصی را به صورت پراکنده می­توان مشاهده کرد که بیشترین رخنمون را در دامنه­های جنوبی کوه چاه گربه (دره چاه مهدی) دارند. این مرمرها با مرمرهایی که جزئی از سنگ­های دگرگونی انارک هستند متفاوتند. در بررسی­های صحرایی، این مرمرها را به دو شکل توده­ای و دایکی می­توان مشاهده کرد. نتایج حاصل از بررسی­های سنگ­شناسی و ژئوشیمی کانی­ها نشان می­دهد که این سنگ­ها از کانی­های کربنات (کلسیت)، گارنت (آندرادیت)، کلینوپیروکسن (دیوپسید و اوژیت غنی از منیزیم)، آمفیبول (ترمولیت)، سرپانتین، کلریت، اپیدوت، اسپینل کرم­دار، مگنتیت و مگنتیت­های کرم­دار حاصل از دگرسانی اسپینل­های کرم­دار تشکیل شده­اند. بررسی­های صحرایی و میکروسکوپی نشان می­دهد که مرمرهای موجود در افیولیت انارک درحقیقت لیستونیت­هایی قدیمی هستند که در اثر فازهای مختلف دگرگونی ناحیه­ای تبدیل به مرمر شده­اند. سنگ اولیه این لیستونیت­ها نیز دایک­ها و توده­های نفوذی اولترابازیک، و پریدوتیت­های گوشته بوده است. وجود سرپانتین، اسپینل کرم­دار، مگنتیت و مگنتیت کرم­دار در بررسی­های میکروسکوپی، گواه این مدعاست که این مرمرها در اثر دگرگونی ناحیه­ای لیستونیت­ها تشکیل شده­اند.