منطقهی مورد بررسی، در 35 کیلومتری شمال غرب رفسنجان (استان کرمان) قرار دارد و بخشی از مجموعه آتشفشانی همبافت هزار (کمربند ارومیه-دختر) بوده و شامل تناوب چین خوردهای از گدازهها (بازالت، پیروکسن آندزیت و آمفیبول آندزیت)، و پیروکلاستیکهای ائوسن است. بررسیهای سنگ نگاری نشان میدهد که در این سنگ ها از درشت بلورهای پلاژیوکلاز با بافتهای غیر تعادلی از قبیل غربالی، تحلیل یافتگی و منطقه بندی نوسانی تشکیل شدهاند. شواهد یاد شده نشانگر وجود فرآیندهایی نظیر اختلاط ماگمایی و تغییرات فشار بخار آب و کاهش فشار، هنگام صعود ماگماست. بررسیهای ژئوشیمیایی نشان میدهد که گدازههای منطقه در سری آهکی-قلیایی قرار داشته و جدایش گستردهای در آنها صورت نگرفته است. غنی شدگی از عناصر نادر خاکی سبک (LREE) در مقایسه با عناصر نادر خاکی سنگین (HREE)، و بالا بودن مقدار عناصر ناسازگار LIL نسبت به HFS و نیز بی هنجاری منفی شاخص Ti ,Nb و P در گدازههای منطقه، از نشانههای سنگهای وابسته به محیط فرورانش است. ترکیب شیمیایی این سنگها و مجموعهی درشت بلورها، نشان دهندهی آن است که ماگماهای مادر آنها ترکیب بازیتری داشته و احتمالاً خاستگاه گوشتهای دارند و در یک محیط قوس آتشفشانی قارهای فوران کردهاند. ماگماهای مورد نظر بخشی از تاریخ تبلور خود را در مخازن پوستهای پشت سر گذاشته و ضمن تبلور بخشی در این شرایط، دستخوش آلودگی پوستهای نیز شدهاند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |