ذخیرهی بنتونیت تمینان در فاصلهی 25 کیلومتری جنوب باختری نایین، استان اصفهان قرار دارد. این ذخیره شکل لایهای و تودهای داشته و محصول دگرسانی برشهای توفی به سن الیگومیوسن است. یافتههای کانیشناسی نشان میدهند که مونتموریلونیت، هیولاندیت، کلینوپتیلولیت، کوارتز، آنورتیت، آلبیت، اورتوکلاز، کلسیت، بیدلیت، ایلیت، و میکروکلین از کانیهای مهم سنگساز این ذخیره هستند. الگوی توزیع REEهای بهنجار شده با کندریت، دلالت بر جدایش شدید LREEها از HREEها همراه با رخداد بیهنجاری منفی Eu طی بنتونیتزایی دارند. یافتههای زمینشیمیایی پیشنهاد میکنند که فرایندهای تبدیل برشهای توفی به بنتونیت در این منطقه در یک سیستم باز رخ داده و فرایندهای شستشو و تثبیت، دو فاکتور تنظیم کنندهی اصلی در تمرکز اغلب عناصر جزئی و خاکی نادر هستند. با توجه به نتایج بهدست آمده، بهنظر میرسد که pH اسیدی و میزان تغییرات آن، جذب سطحی، ناهمگنی ترکیب سنگ اولیه، تلفیق در ساختار بلور، اختلاف در درجهی همبافتشدن با لیگندهای سولفاتی، کلریدی و فلوریدی، درونزادی، تبادلات یونی، تمرکزهای بازماندی و تفاوت در میزان پایداری کانیها در برابر دگرسانی، فاکتورهای کلیدی کنترل کنندهی توزیع عناصر طی شکلگیری ذخیرهی بنتونیت تمینان هستند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |