سختی کانیها یکی از ویژگیهای مهم فیزیکی آنهاست که برای تعیین آن روشهای مختلفی ارائه شده است. متداولترین این روشها جدول سختی موهس است که در آن سختی کانیها بیشتر کیفی و بدون یکا بوده و نسبت به هم سنجیده میشوند. در این مقاله با توجه به اهمیت تعیین دقیقتر سختی کانیها و تعیین یکای آنها روش جدیدی بر پایه سرشتیهای فیزیکی کانیها ارائه شده است. در این روش مبنا ضریب اصطکاک کانی است که با توجه به آن، عوامل مؤثر دیگری نظیر دما، نیروی عمود بر سطح، سختی سطوح، سرعت و راستای آن نیز مورد بررسی قرار میگیرند. نتایج آزمایشهای انجام شده در این بررسی نشان داد که سختیهای کانی ازطریق اصطکاک قابل بررسی است که به عواملی چون دما، نیروی عمودی بر سطح، سختی سطوح، سرعت و راستای سرعت بستگی دارد و سپس به رابطه مستقیم یا وارون این عوامل با ضریب اصطکاک پرداخته شده است. این روش که آن را روش سختی اصطکاک (Frictional Hardness) FHنامیدهایم با سه روش موجود؛ موهس، راکول، و نفوذی مقایسه شده است. برتریهای مهم روش FH عبارتند از: 1- دارا بودن یکا و بعد ویژه. 2- جدا سازی بهتر سختی کانیهای مختلف. 3- اینکه تعداد زیادی از کانیها به علت نزدیک بودن سختیهایشان در یک بازه سختی قرار نمیگیرند. در این روش، دمای بیشینه دارای اهمیت ویژهای است که میتوان آن را هم ازطریق روابط انرژی و گرما محاسبه کرد و هم با استفاده از دماسنجهای تماسی (ترموکوپل).
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |