مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

باتولیت گرانیتوئیدی نوع S شیرکوه یزد از سه واحد اصلی گرانودیوریت، مونزوگرانیت و لوکوگرانیت تشکیل شده است.  جدایش کانی­های رستیتی از مذاب ابتدایی که با تبلور جدایشی ادامه یافته است از مهم­ترین عوامل تنوع ترکیبی مشاهده شده در باتولیت محسوب می‌شود. انبوهه­هایی از بیوتیت­های کوچک با محتوای X_mg بالاتر، در مقایسه با بیوتیت‌های ورقه‌ای میزبان، برونبوم­های سورمیکاسه؛ مجموعه­ی کانیایی بیوتیت ± سیلیمانیت؛ کردیریت با محتوای بسیار پایینwt%) Na₂O ٥_/٠> (و مراکز یکنواخت و کلسیک پلاژیوکلاز از مهم­ترین رستیت­های شناخته شده در بخش­های مافیک‌تر گرانیت شیرکوهند. به علاوه زیرکن، آپاتیت و مونازیت نیز که به­صورت ادخال در بیوتیت یافت شده‌اند، می‌توانند به­عنوان رستیت در نظر گرفته ‌شوند. شواهد ژئوشیمیایی نیز همانند بررسی­های سنگ­شناختی حضور این کانی­های رستیتی را تایید می‌کند. بر اساس این شواهد به نظر می‌رسد گرانیت شیرکوه از آناتکسی پوسته­ی بالایی و اصولاً از طریق واکنش­های شکست بیوتیت تشکیل شده است.