مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

منطقه­ی مورد بررسی در جنوب استان خراسان جنوبی، جنوب نهبندان واقع شده است. سه زون کانی­زایی به­صورت سه رگه در این منطقه وجود دارند که رگه­ی شماره­ی دو از آنتیموان به­صورت استیبنیت غنی است و دارای بی­هنجاری طلا و جیوه است. این زون از یک مجموعه­ی سیلیسی _ کربناتی همراه با استیبنیت، پیریت، کالکوپیریت و هیدروکسید آهن تشکیل شده است. بافت­های این رگه­ها، پر کننده­ی فضای خالی، برشی و کلوئیدی است. کانی­زایی در درون گسل­های عمیق ریشه در کنگلومرای کرم رنگ پالئوسن رخ داده است. این کنگلومرا دارای قاعده­ای از ته­نشست­های گونه­ی فلیشی و قطعاتی از افیولیت ملانژ است. گسل­های کانی­زایی شده دارای روند شمال باختری جنوب خاوری­اند. فعالیت آتشفشانی جوان با ترکیب داسیت و آندزیت رخ داده است. بر اساس شواهد زمین­شناسی صحرایی، بررسی­های میکروسکوپی و داده­های تجزیه­ی، کانی­زایی در یک سیستم وراگرمایی رخ داده است. تجزیه­ی شیمیایی، ناهنجاری­های آنتیموان، طلا و جیوه را در این پهنه­ها نشان می­دهد. عیار آنتیموان بین 14 گرم درتن تا 48_/32 درصد، طلا بین 2_/1 تا 472 گرم در هزار تن و جیوه بین 150 گرم در تن تا 8_/1 درصد تغییر می­کنند.