گستره­ی مورد بررسی در استان خراسان جنوبی، حدود 90 کیلومتری جنوب غربی بیرجند قرار گرفته است. این منطقه در طول شرقی”50  ’00   ۫59 تا ’’ 20  ‘ 06 ۫59 و عرض شمالی” 20’ 26 ۫32  تا “ 32 ‘ 29  ۫32 قرار گرفته است. از نظر زمین ساخت در پهنه­ی بلوک لوت قرار دارد. واحدهای آتشفشانی کم عمق ائوسن منطقه، به وسیله­ی محلول های گرمابی شدیداً دگرسان شده­اند و ذخیره­ی معدنی خاک رس کائولینیتی شده را در گستره­ی شیخ آباد تشکیل داده است. کانی­های اصلی نهشته­ی معدنی از کوارتز، کائولینیت و مونت موریونیت و کانی­های فرعی مسکویت، آلبیت، اورتوکلاز و ژیپس تشکیل یافته­اند. بررسی­های شیمیایی نشان می­دهد که ماده­ی معدنی دارای اکسید سیلیسیم با میانگین 18_/63 درصد و اکسید آلومینیوم با میانگین 06_/22 درصد، که نسبت به ترکیب شیمیایی ایده­آل کائولین (SiO₂:46_/5%، Al₂O₃: 39_/5 %)، فاصله دارند. کائولین این منطقه دارای میانگین 53_/0 درصد اکسید سدیم، 90_/3 درصد اکسید پتاسیم و 88_/0 درصد اکسیدآهن است. با توجه به ویژگی­های صنعتی خاک رس کائولینیتی شده­ی شیخ آباد که عبارتند از MOR خام با مقادیر 49 تا 1_/56 کیلوگرم نیرو بر سانتی­متر مربع، پرت گرمایی (LOI) پایین با میانگین 69_/4 درصد، رنگ پخت سفید تا زرد روشن و صفر بودن میزان درصد جذب آب، حتی بدون فرآوری، برای صنایع کاشی سازی کاربرد دارد.