سنگ­های آتشفشانی مورد بررسی در جنوب سراب، و در شمال کوه بزقوش واقع شده­اند، که شامل روانه­های آندزیت­های پورفیری، گدازه­های تراکی­آندزیتی همراه با توف می شوند و در شمال منطقه با رسوب­های جوان کواترنر پوشیده ­شده­اند. این سنگ­ها دارای درشت بلور­هایی از آنالسیم، الیوین، پیروکسن و پلاژیوکلازند. بافت اصلی این سنگ­ها، پورفیری با زمینه­ی اینترسرتال است. با توجه به آنالیزهای شیمیایی، سنگ­های منطقه­ی مورد بررسی، در گستره­ی تراکی آندزیت و ­فنولیت تفریتی قرار می­گیرند. همچنین این سنگ­ها دارای ماهیت پتاسیم قلیایی بالا تا شوشونیتی با ویژگی­های پرآلومینیوم هستند. بر اساس بررسی­های انجام شده آنالسیم این سنگ­ها اولیه بوده و به طور مستقیم از تبلور ماگما حاصل شده­اند. سنگ­های شمال غربی بزقوش به طور مشخصی، غنی شدگی از عناصر LILE (مثلاً U, Tb, Ba, Rb K,) را نشان می­دهند. غنی شدگی عناصر ناسازگار  Kو Rb و بیهنجاری منفی Ti و Nb در این سنگ­ها بیشتر با گدازه­های حاصل از پوسته­ی زیرین سازگار است. نمودارهای عنکبوتی و الگوی عناصر REE نشان می­دهد که سنگ­های این منطقه از یک خاستگاه یکسان به وجود آمده­اند. غنی­شدگی این عناصر می­تواند به دگرنهادی گوشته یا آلایش پوسته­ی قاره­ای وابسته باشد. با این وجود بی هنجاری منفی ‌(TNT) Nb, Ta و Tb و نیز با در نظر گرفتن احتمالی فرورانش نئوتتیس در منطقه، به احتمال زیاد غنی­شدگی عناصر ناسازگار می­تواند نتیجه­ی تاثیر فرورانش بر منابع گوشته­ای باشد. بر اساس بررسی عناصر REE، ماگماهای مادر سنگ­های مورد بررسی احتمالا از یک خاستگاه گارنت لرزولیتی فلوگوپیت­دار با درجه­ی ذوب­بخشی کم 4 تا 6 درصد، تحت فشار 30 تا 35 کیلوبار و در عمق 90 تا 100 کیلومتری ریشه گرفته است.