منطقه­ی مورد بررسی در 30 کیلومتری شمال­غربی شهرستان کاشمر، جنوب­غربی روستای کریز و در شرق معدن آهن سیاه کوه قرار گرفته است. براساس بررسی­های صحرایی و کانی­شناسی صورت گرفته، بیشتر سنگ­ها را واحدهای عمیق، واحدهای نیمه­عمیق و واحدهای آتشفشانی با سن ائوسن تشکیل می­دهندکه واحد کربناتی با سن پرمین نیز در منطقه به­طور گسترده رخنمون دارد.کانی­سازی در منطقه به شکل رگه­ای، عدسی، توده­ای و افشان مشاهده می­شود. کانی­سازی رگه­ای و عدسی در ارتباط با زون گسلی می­باشد. اغلب کانی­سازی در منطقه مگنتیت است که بیشتر به اشکال رگه­ای، عدسی توده­ای و کمتر به صورت افشان است.کانی­های دیگر که به مقدار کمتری به صورت رگه­ای و عدسی در منطقه مشاهده می­شوند شامل اسپکیولاریت، کالکوپیریت، پیریت، هماتیت، مالاکیت، کوارتزوکربناتند. هوازدگی کانی­های سولفیدی اولیه سبب تشکیل مقادیر سطحی از کانی­های ثانویه مانند مالاکیت شده است. از نظر زمین­ساختی، منطقه حاوی سه نوع گسل از جمله گسل نرمال، گسل راستالغز و گسل تراستی است که روند اصلی گسل­ها شمال­غربی – جنوب­شرقی است. روند این گسل­ها با روند کانی­سازی رگه­ای همخوانی دارد. گسل­های راستالغز در کانی­سازی نقش موثری داشته و عملکرد این گسل­ها منجر به ایجاد فضاهای مناسب برای بالا آمدن آبگون و پر کردن فضاها شده است.مگنتیت در سنگ آهک و در تماس با توده­های نفوذی - آهک به­صورت گرمابی تشکیل شده است. وجود اکسید آهن فراوان از نوع مگنتیت، سنگ­های گرانیتوئیدی نوع I، به صورت بی­هنجاری مثبت مس و ارتباط کانی سازی با موقعیت گسل ها می­تواند شواهدی در تایید پیدایش کانسار سنگ آهن  منطقه به عنوان عضوی از ذخایر نوع Fe-Oxide ­باشد.