فوئیدسینیتهای بزقوش، کلیبر و رزگاه در شمال غرب ایران و در استان آذربایجان شرقی واقع شدهاند. این بررسی به شیمی کانیهای آمفیبول و کلینوپیروکسن تودههای یاد شده در ارتباط با محیط زمین ساختی، ویژگی ماگمای سازنده و جانشینیهای عنصری میپردازد. ترکیب شیمیایی آمفیبولها از منیزیوهستینگزیت تا فروپارگازیت متغیر است. همچنین این بررسی نشان میدهد که آمفیبولهای کلیبر نسبت به بزقوش از لحاظ Ca+IVAl غنی بوده و جانشینی CaIVAl=SiNa بین آنها مهم بوده است. کلینوپیروکسنها از نوع دیوپسید بوده و با توجه به نسبتهای اتمی Wo، En و Fs تغییرات در ترکیب اعضای نهایی غالباً شامل تبادل En و Fs است. همچنین جانشینی M2CaM1(Fe2+,Mg) = M2NaM1Fe3+ تا اندازهای بین کلینوپیروکسنها مهم بوده است. ترکیب آمفیبولها و کلینوپیروکسنها بیانگر جدایی آنها از یک ماگمای میاسکیتی وابسته به قوسهای آتشفشانی در فشارهای نسبتاً پایین است. ترموبارومتری آمفیبولها بر اساس مقدار Al و Ti، فشارهای 1±6 و 1±7 کیلوبار به ترتیب برای تودههای بزقوش و کلیبر و دمای 100±900 درجهی سانتیگراد را نشان میدهد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |