مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

تعداد 50 چاهک به روش دستی در منطقه­ای در جنوب غرب مروست در آبرفت­ها حفاری شده­اند. مقدار مونازیت در این نمونه­ها از 50 تا 525 گرم در تن به روش کانی سنگین به­دست آمده است. تجزیه­ی نمونه­های متمرکز مونازیت و نمونه­های آبرفت به روش ICP-MS و بهنجارسازی برخی از داده­ها با مقدار عناصر در پوسته­ی فوقانی و کندریت، نشان داد که مونازیت مروست از همه­ی عناصر خاکی نادر به ویژه عناصر خاکی نادر سبک غنی شدگی دارد. سنگ مادر مونازیت شیل های سیاه تریاس بالایی است که به طور متناوب با ماسه سنگ­های آهکی، آهک و گاه کنگلومرا قرار گرفته­اند و گرهک­های مونازیت به­صورت پراکنده در شیل­ها دیده شده اند. هوازدگی و فرسایش چنین سنگ­هایی سبب آزاد شدن دانه­های مقاوم­تر مونازیت و تمرکز آن­ها در رسوب­های دشت جوان و رودخانه­ای شده است. نقشه­های هم عیار مونازیت در عمق­های مختلف از عمق 1 تا 6، متری نشان داد که شدیدترین و گسترده­ترین بیهنجاری­ها در عمق یک متری است و با افزایش عمق شدت و گسترش بیهنجاری­ها کاسته شده است، به طوری که عمیق ترین بیهنجاری، 5 متر ضخامت دارد. همچنین با یک مقایسه­ی ساده بین حضور بیهنجاری و عمق سنگ کف (یا ضخامت آبرفت) استنباط شده است که حضور و عمق بیهنجاری ارتباط مستقیمی با ضخامت آبرفت و یا عمق سنگ کف دارد.