تودهی لامپروفیری هوای در شمالشرق هوراند و شمالغرب ایران و به شکل لاکولیت در هستهی طاقدیسی پلانچدار با روند محوری WNW–ESE و متشکل از نهشتههای فیلیشوئیدی کرتاسه فوقانی– پالئوسن تزریق شده و خود بهوسیلهی استوک گابروی قلیایی قطع شده است. ترکیب سنگشناسی تودهی لامپروفیری کامپتونیت تا سانائیت ارزیابی شده است. ماگمای مولد الیوین گابروها و لامپروفیرها براساس نمودار TAS دارای سرشت قلیایی هستند. براساس نمودارهای عنکبوتی در هر دو گروه سنگی، غنیشدگی LREE نسبت به HREE مشاهده میشود. دما- فشارسنجی به روشهای متعدد نشان میدهد که فشار تبلور کانیهای تودهی لامپروفیری 6 کیلوبار و دمای 877 درجهی سانتیگراد بوده و الیوین در الیوین گابروها در دمای 1013 درجهی سانتیگراد متبلور شده است. ماگمای مولد گابروی قلیایی از ذوب 5 درصدی اسپینل – گارنت لرزولیت و لامپروفیر قلیایی از ذوب یک درصد اسپینل– گارنت لرزولیت حاصل شدهاند. گابروی قلیایی از ذوب گوشته لیتوسفری غنی شده ریشه گرفته و با صعود به سمت بالا در قاعدهی پوستهی قارهای متوقف شده و ضمن آلایش اندک با مواد پوستهای به ماگمای مولد لامپروفیرهای قلیایی تغییر کرده است و در ترازهای بالای پوستهای و در محور طاقدیس پلانچدار جایگیری کرده و بهدنبال آن با صعود دیاپیرهای ماگمای بازالتی قلیایی و تزریق آن به داخل تودهی لامپروفیری، استوک گابروئی شکل گرفته است. بررسیها نشان میدهد که هر دو گروه سنگی در یک محیط قوس ماگمائی پسا برخوردی، تکوین یافتهاند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |