مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

سنگ‌های گابرویی منطقه سرکوبه به­صورت چندین توده نفوذی در شمال شهر خمین با سنی پسا کرتاسه بالایی در بخش شمالی پهنه­ی سنندج - سیرجان رخنمون یافته‌اند. این سنگ­های آذرین در واحدهای شیلی و آهکی به سن کرتاسه نفوذ کرده­اند. کانی­های اصلی تشکیل­دهنده­ی این سنگ­ها شامل پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن و کدر هستند. آنالیزهای نقطه­ای انجام شده روی کلینوپیروکسن­های این گابروها، بیانگر حضور کلینوپیروکسن نوع دیوپسید بدون هرگونه منطقه‌بندی شیمیایی در آن­هاست که دارای Mg# نسبتاً بالای (65_/0 – 75_/0) است. بر مبنای زمین‌ دما‌سنجی حداقل دمای تبلور کلینوپیروکسن­ها برابر با 550–700 درجه­ی سانتی­گراد بوده و فشار برآورد شده برای تشکیل کلینوپیروکسن کمتر از 5 کیلوبار است. نسبت Al^VI/Al^IV کمتر از 25_/0 بوده که نشان­دهنده­ی شرایط تبلور در فشار پایین برای ماگما گابرویی در این ناحیه است. از نظر تکتونوماگمایی ترکیب کلینوپیروکسن‌های این گابروها نشان‌دهنده­ی ماگمای بازی از نوع آلکالی درون­صفحه­ای (WPA) است. همچنین گریزندگی اکسیژن ماگما نیز نسبتاً بالا بوده است.