مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

کانسار سرب ماهور 2 در ¢48 º58 طول شرقی و ¢14 º31 عرض شمالی در 145 کیلومتری غرب شهرستان نهبندان و  2 کیلومتری شمال غرب کانسار چند فلزی ماهور قرار گرفته است. سنگ­های آندزیتی دگرسان شده، میزبان اصلی کانسار سرب هستند. کانی­های پلاژیوکلاز، کوارتز، هورنبلند و بیوتیت مهم­ترین کانی­های تشکیل دهنده­ی سنگ­های آندزیتی هستند. فراوان­ترین کانی، پلاژیوکلاز است که در بیشتر موارد به دلیل تاثیر دگرسانی به کانی­های ثانویه مانند سریسیت، کلریت و کربنات­ها تبدیل شده است. مهم­ترین دگرسانی­های منطقه­ی آرژیلیک، سریسیتیک، سیلیسی، کلریتی و کربناتی هستند که به­وسیله نمودار­های پراش پرتو X (XRD) نیز تأیید شده­اند. نتایج بررسی­های ژئوشیمیایی نمونه­های سنگ میزبان و نمونه­های گالن نشان می­دهد که با توجه به نسبت S/Se خاستگاه آذرین را می­توان برای تشکیل این کانسار در نظر گرفت. نمودارهای عناصر خاکی کمیاب، الگوی نسبتاً موازی، کمیاب و کاهشی از عناصر خاکی کمیاب سبک را به سمت عناصر خاکی کمیاب سنگین نشان می­دهد. همچنین بر اساس نمودارهای وابسته به رفتار عناصر La-Nb و La-Ba در برابر یکدیگر نشان می­دهند که سنگ­­ میزبان این کانسار به محیط تکتونوماگمایی آندزیت­های مناطق کوهزایی وابسته­ است. نمودارهای عنکبوتی، تهی شدگی عناصر در نمونه­های گالن­دار را نسبت به نمونه­های برداشت شده از سنگ میزبان نشان می­دهند.