مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران

کانسار باباعلی در فاصله­ی 39 کیلومتری شمال غرب همدان قرار دارد. نفوذ توده­ی سینیتی آلموقلاق به داخل سنگ میزبان دیوریتی باعث تشکیل اسکارن آهن شده است. بررسی­های ژئوشیمی نشان دهنده­ی مجموع عناصر خاکی نادر بین 4_/35 تا 560 ppm در سنگ­های سینیتی و دیوریتی بوده و تغییرات آن­ها در بخش اسکارنی و توده­ی سینیتی نشان­دهنده­ی خاستگاه مشترک آنهاست. مقادیر محاسبه شده Eu_/Eu* بین 29_/0 تا 24_/1 و درCe_/Ce* بین 8_/0 تا 09_/1برای سنگ­های سینیتی، دیوریتی و اگزواسکارن در تغییر است. رخداد بیهنجاری مثبت و منفی Ce به ترتیب با مقادیر پایین و بالای REE در ترکیب کانی­ها متناسب است. همبستگی بین  Euو CaOبستگی به مقدار دگرسانی پلاژیوکلازها بوده است. بیهنجاری  Euبا کاهش شدت دگرسانی کاهش یافته است. مقدار La/Y در نمونه­ها بین 37_/0 تا 89_/2 است که این نسبت پارامتر مهمی برای تعیین pH محیط تشکیل است. تحرک عناصر خاکی نادر به تغییر  pHبستگی دارد، به طور کلی اپیدوت بیشترین و اکتینولیت و مگنتیت کمترین غنی شدگی از عناصر خاکی نادر را نشان می­دهند. گرماب­ها برای تشکیل اپیدوت، ریشه­ی ماگمایی و برای اکتینولیت و فلوگوپیت ریشه­ی ماگمایی با مقدار عناصر خاکی نادر کمتر یا دخالت آب­های جوی در تشکیل آنها دارد.