مناطق پیجویی سنجدک II و III بخشی از ناهنجاریهای شرقی معدن سنگان در شمال غرب خواف را تشکیل میدهند. زمینشناسی منطقه شامل شیستهای پرکامبرین، سنگهای رسوبی به سن ژوراسیک و کرتاسه تحتانی، توف و تودهی نفوذی به سن ائوسن هستند. انواع اسکارن در منطقه سنجدک III عبارتند از گارنت اسکارن، پیروکسن اسکارن، آمفیبول اسکارن، پیروکسن-گارنت اسکارن و گارنت-پیروکسن اسکارن. براساس آنالیز ریزپردازشی الکترونی گارنتها به سری گراندیت (آندرادیت – گراسولار) وابستهاند، و پیروکسنها از نوع دیوپسیدی و آمفیبولها از نوع اکتینولیتهای غنی از آهن هستند. دو نوع کانیسازی متفاوت صورت گرفته که عبارتند از 1- پیریت و مگنتیت وابسته به منطقههای اسکارنی در سنجدک III و 2- مگنتیت، اسپکیولاریت، باریت، هماتیت و گوتیت در منطقههای رگهای (سنجدک II). رگهها در راستای شمال شرقی- جنوب غربی قرار دارند. مقدار آهن با 9/37 درصد و منگنز با 32507 گرم در تن در نوع کانیسازی رگهای بیشتر از اسکارنند و بالاترین مقادیر آرسنیک و مس (به ترتیب 158 و 332 گرم در تن) به زونهای اسکارنی وابستهاند. اسکارن آهن منطقه سنجدک III از نوع کلسیمی است. کانیسازی رگهای سنجدک II میتواند به فعالیتهای گرمابهای جوانتر وابسته باشد که در منطقههای گسلی تشکیل شدهاند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |