تودهی دیوریت گابرویی در جنوب قروه و در شمال منطقهی سنندج- سیرجان قرار دارد. از نظر سنگشناسی، آمفیبول و پلاژیوکلاز از کانیهای اصلی این سنگها هستند. آمفیبولها از نوع کلسیک بوده و دارای ترکیب فروهورنبلند و منیزیوهورنبلندند. مقدار آلبیت در پلاژیوکلازها ۳۹ تا ۸۱ درصد بوده و ترکیب آنها از لابرادوریت تا الیگوکلاز در تغییر است. با استفاده از روشهای زوج کانی هورنبلند- پلاژیوکلاز و محتوای آلومینیوم در آمفیبول، دمای تبلور کانیهای پلاژیوکلاز و هورنبلند در ماگمای دیوریتهای گابرویی حدود ۷۲۳ درجه سانتیگراد ارزیابی شد. از روش اخیر چنین استنباط میشود که سنگهای حدواسط مورد بررسی در میانگین فشار ۵/۳ کیلوبار که معادل با عمق ۱۲ کیلومتری است، متبلور شده باشند. فشار بخشی اکسیژن در ماگما بالاست. محتوای Na۲O و ماهیت آهکی-قلیایی آمفیبولها ارتباط این سنگها را با رژیم زمینساختی فرورانشی نشان میدهد. مقادیرMg# ، Al۲O۳ و TiO۲ در هورنبلند حاکی از آمیزش منابع پوستهای و گوشتهای برای تشکیل ماگمای دیوریتهای گابرویی دروازه است. تغییر ترکیب شیمیایی در طول بلورهای پلاژیوکلاز نیز میتواند ناشی از نوسان H۲O در محیط تشکیل آنها و نیز تغییرات شیمیایی حاصل از ورود مواد پوستهای باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |